Kultura żydowska w powojennej Łodzi

Łódź w 1945 r. stała się prawdziwym epicentrum życia żydowskiego w Polsce. Niemal 30 tysięcy Żydów – repatriantów i ocalałych, znalazło tymczasowe schronienie w naszym mieście. Kultura, która jawić się może w ciężkich powojennych czasach jako drugorzędna, stała się w istocie ważnym filarem odbudowy wspólnoty i nośnikiem nadziei. Z wielką wiarą w przyszłość odbudowywano na zgliszczach żydowski teatr i kino, drukowano gazety i książki, organizowano spotkania i odczyty. Dlaczego Łódź stała się tak ważnym punktem na mapie powojennego życia żydowskiego? Dlaczego pierwszy numer „Dos Naje Lebn” był wieziony tramwajem? Ile premier odbyło się w żydowskim teatrze w pierwszym roku powojennej działalności? Jak Aleksander Ford pomagał kręcić jidyszowe filmy? Kogo najczęściej malowali plastycy żydowscy?

Wykład dr Anny Ciarkowskiej będzie opowieścią o powojennej Łodzi żydowskiej – o wspólnocie i podziałach, o Nuseh Pojln i Jecijes Pojln, o kulturze, która odradzała się z niezwykłą siłą i o latach, które okazały się swego rodzaju epilogiem polsko-żydowskiego dialogu.
***
Wykład jest częścią projektu realizowanego w ramach Stypendium Artystycznego Prezydenta Miasta Łodzi.


Anna Ciarkowska – filolożka i literaturoznawczyni. W 2016 r. obroniła
na Uniwersytecie Łódzkim pracę doktorską o francuskojęzycznej
literaturze świadectwa. Obecnie realizuje projekt w ramach Stypendium
Artystycznego Prezydenta Miasta Łodzi dotyczący życia kulturalnego
Żydów w Łodzi w latach 1945-1950.