Z wykształcenia był czeladnikiem cukierniczym. W latach 1980–1992 grał w kadrze narodowej Polski. Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta, srebrny medalista za zajęcie trzeciego miejsca Mistrzostw Świata w Hiszpanii 1982, uczestnik Mistrzostw Świata 1986 w Meksyku. Dwukrotny klubowy mistrz Polski (1981, 1982) oraz zdobywca Pucharu Polski (1985) z Widzewem Łódź, zdobywca Pucharu Niemiec z Eintrachtem Frankfurt w 1988 r., potem zawodnik Feyenoordu i FC Utrecht. W 1986 r. po Mistrzostwach Świata w Meksyku został zawodnikiem Eintrachtu Frankfurt.
Smolarek jest uważany za jednego z najlepszych w historii zawodników Widzewa, ale również polskiej piłki nożnej. Ceniony przez pokolenia kibiców za światową klasę, niezwykłą waleczność, ambicję i technikę. Osiadł na stałe w Holandii, gdzie zajął się pracą trenerską i prowadził juniorów Feyenoordu. Miał dwóch synów, Mariusza i Euzebiusza, który również został piłkarzem i kadrowiczem, a obecnie szkoli młodzież w Holandii.
Włodzimierz Smolarek zmarł w swoim domu w Aleksandrowie Łódzkim 7 marca 2012 r. i został pochowany w rodzinnym grobowcu. RTS Widzew uhonorował legendę, zastrzegając wyłącznie dla niego numer 11. W 2017 r. Rada Miejska w Łodzi nadała imię Włodzimierza Smolarka ulicy powstałej obok stadionu Widzewa, a na bloku przy ul. Kazimierza 11 powstał ogromny mural z podobizną piłkarza.
