O sportowym przeznaczeniu tego miejsca przesądziła decyzja Łódzkiej Rady Miejskiej, która 21 lutego 1922 r. wydzierżawiła Łódzkiemu Klubowi Sportowemu ponad 5,5 ha Polesia Konstantynowskiego. Inicjatorem pomysłu był Aleksy Rżewski – pierwszy prezydent Łodzi w niepodległej Polsce. To m.in. dzięki jego zaangażowaniu już 18 września 1922 r. rozpoczęły się pierwsze prace ziemne przy budowie Parku Sportowego ŁKS. Od tego czasu nierówny i pokryty okopami teren zaczął zmieniać się w nowoczesny ośrodek sportowy. Już wiosną 1923 r. ŁKS rozegrał tu mecz z węgierskim Viro Budapeszt (1:3), ale oficjalnym otwarciem Parku było spotkanie Polska – Turcja (2:0), rozegrane 24 czerwca 1924 r.
Nie tylko piłka nożna
Do rozpoczęcia II wojny światowej obiekt przy al. Unii był systematycznie rozbudowywany. Oprócz boiska piłkarskiego z bieżnią, trybunami ziemnymi oraz trybuną drewnianą z miejscami siedzącymi dla 1 800 widzów zbudowano też m.in. boisko treningowe, korty tenisowe, pływalnię 50 x 20 m z pełnym zapleczem, wieżą do skoków i plażą, naturalne lodowisko, strzelnicę małokalibrową oraz… wieżę spadochronową! Oddano ją do użytku 21 listopada 1937 r. Kosztem 60 000 zł powstał najwyższy (48 m) i najnowocześniejszy (wyposażony m.in. w elektryczny wyciąg) tego typu obiekt w kraju, z którego korzystali miłośnicy skoków spadochronowych z całej Polski. Dzięki zaangażowaniu łódzkich kibiców w roku 1932 na stadionie pojawił się boiskowy zegar firmy Omega, który przez kilka kolejnych dekad był jednym z charakterystycznych elementów stadionu ŁKS.
Po wojnie
Po wybuchu wojny przy al. Unii zadomowili się zawodnicy niemieckiego klubu SG Union 1897, a później piloci Luftwaffe. Na stadionie pojawiły się m.in. bunkry do obsługi dział przeciwlotniczych, które na początku 1945 przejęli Rosjanie. Zimą tego roku stadion wrócił jednak do ŁKS, a sześć lat później rozpoczęto na nim długotrwałe prace modernizacyjne. W 1969 r. oddano do użytku żelbetową trybunę główną dla ponad 10 tys. widzów. Pod nią znajdowały się m.in. trzy hale do gier zespołowych oraz bieżnia lekkoatletyczna. W 1970 r. stadion został wyposażony w oświetlenie. Siedem lat później wysłużoną Omegę zastąpiono zegarem elektrycznym, a w 1979 r. na koronie stadionu stanęła potężna, węgierska tablica świetlna. Po zakończeniu tych prac ŁKS przez wiele lat miał do dyspozycji najnowocześniejszy i jeden z największych obiektów piłkarskich w Polsce. Dzięki uprzejmości lokalnego rywala mógł też z niego korzystać Widzew, który przy al. Unii rozgrywał najważniejsze mecze w swojej historii (m.in. z Liverpoolem i Juventusem Turyn w Pucharze Europy). Odbywało się tam również wiele innych imprez, m.in. międzynarodowy turniej piłkarski im. Władysława Króla. Podczas tej imprezy jej patron wnikliwie przyglądał się grze swoich następców, wśród których nie brakowało przyszłych reprezentantów Polski.
Nowy stadion
Tego turnieju już nie ma, ale duch Władysława Króla nadal unosi się przy al. Unii. Zmarły w 1991 r. sportowiec został patronem nowego stadionu, który jest aktualnie na 12. miejscu wśród obiektów piłkarskich w Polsce. Na jego trybunach może zasiąść 18 029 kibiców, co czyni go największym obiektem w Fortuna 1. Lidze. W PKO BP Ekstraklasie stadion Króla pod względem pojemności byłby na ósmej pozycji. Przy okazji otwarcia warto przypomnieć, że rekord frekwencji na poprzedniku – na którego miejscu jest obecnie parking – został ustanowiony 21 sierpnia 1971 roku. Tego dnia spotkanie 3. kolejki ówczesnej 1. ligi (obecnie ekstraklasa) ŁKS – Polonia Bytom (0:0) obserwowało 45 000 kibiców.
