11 października 1917 roku otwarto pierwszą w Łodzi Bibliotekę Publiczną. W 1915 roku z inicjatywą powołania tego typu instytucji wystąpiło Towarzystwo Krzewienia Oświaty, a w maju 1916 powołano Towarzystwo Biblioteki Publicznej w Łodzi. Placówka powstała przy ulicy Piotrkowskiej 150 – było to czteropokojowe mieszkanie na pierwszym piętrze kamienicy, ofiarowane przez jej właściciela, kupca Wilhelma Hordliczkę. Pierwszym dyrektorem został Jan Augustyniak (1893-1971), który pełnił tę funkcję w latach 1917-1939 oraz 1945-1963, a od 1956 r. był profesorem UŁ.
Kilka miesięcy później, w lipcu 1918 r., bibliotekę przeniesiono na ul. św. Andrzeja 14, a w styczniu 1922 r. placówka została przejęta w drodze darowizny przez Magistrat Miasta Łodzi. 16 maja 1935 r., cztery dni po śmierci Józefa Piłsudskiego, postanowiono uczcić pamięć Marszałka budową w Łodzi gmachu-pomnika, z przeznaczeniem na bibliotekę. Pod koniec 1936 roku ogłoszono konkurs na projekt , a do realizacji przyjęto pracę inż. arch. Jerzego Wierzbickiego. Na teren pod budowę wybrano działkę leżącą na rogu ulic Gdańskiej i Mikołaja Kopernika. Uroczystość wmurowania kamienia węgielnego pod gmach Biblioteki Miejskiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego odbyła się 14 maja 1938 r. Po wojnie działała tam Biblioteka Miejska im. L. Waryńskiego, a obecnie Wojewódzka Biblioteka Publiczna.
