Był synem Austriaczki Eugenii Olszewskiej i Władysława Plucińskiego, kierownika wydziału kultury i oświaty w łódzkim magistracie. Po ukończeniu szkoły powszechnej kontynuował naukę w Miejskim Gimnazjum Męskim im. Józefa Piłsudskiego. Jego rodzice rozwiedli się w czasie wojny, dlatego Tadeusz mieszkał na zmianę u matki w Żakowicach i w Koluszkach u ojca. Uczęszczał do szkoły handlowej w Warszawie, gdzie uczył się potajemnie towaroznawstwa i pisania na maszynie.

Po wojnie powrócił do Łodzi z matką, która wyjechała potem do Monachium. Wbrew woli ojca rozpoczął studia prawnicze, ale wkrótce poznał Alinę Janowską, występującą w łódzkim Teatrze Gong, gdzie namówiono go na studia w PWST w Łodzi. Ukończył je w 1949 r. i grał potem na wielu scenach, najdłużej na deskach Teatru Syrena. Na filmowym ekranie pojawiał się w charakterystycznych rolach, głównie komediowych, m.in. u Stanisława Barei w filmach „Poszukiwany, poszukiwana”, „Brunet wieczorową porą”, „Co mi zrobisz jak mnie złapiesz” i w serialu „Alternatywy 4”. Grał również w innych serialach i spektaklach Teatru Telewizji.

Był czterokrotnie żonaty i rozwiedziony, a w życiu prywatnym miał opinię uwodziciela z bardzo długą listą kochanek. Zmarł 23 kwietnia 2019 r. w Domu Artystów w Skolimowie, a o swoim barwnym życiu opowiedział Magdalenie Adaszewskiej w książce „Na wieki wieków amant”.