Stadion miejski im. Władysława Króla

W lipcu 2015 zakończyła się budowa trybuny zachodniej nowego stadionu przy al. Unii Lubelskiej 2, który od 24 maja 2021 nosi imię Władysława Króla - sportowej ikony Łodzi i ŁKS. Inauguracyjny mecz na tym obiekcie 2 sierpnia 2015 rozegrały zespoły Łódzkiego Klubu Sportowego i Pogoni Lwów - klubów, które w 1927 były współzałożycielami piłkarskiej ligi polskiej. Kilka lat później przystąpiono do rozbudowy stadionu. Inwestycja zakończyła się w kwietniu 2022 oddaniem do użytku obiektu z czterema trybunami dla 18 029 widzów.

Trybuna zachodnia kosztowała 94 165 491,57 zł brutto, a jej budowa trwała 606 dni. Była to pierwsza i zarazem najważniejsza część stadionu. Zajmuje powierzchnię 17 585 m kw, czyli ponad dwa razy większą niż boisko piłkarskie. Jest na niej 5 700 miejsc siedzących, w tym 384 miejsca super VIP i 572 VIP. Wszystkie znajdują się pod dachem z membrany, zainstalowanym na 17 dźwigarach, z których każdy waży ok. 28 ton. Zewnętrzna część elewacji została pokryta ciemnym szkłem o łącznej powierzchni 1,5 tys. m kw.

Na kilku poziomach trybuny zachodniej znajdują się m.in. wszystkie pomieszczenia niezbędne do rozgrywania spotkań piłkarskich i rugby. W skład każdego z czterech ligowych zespołów szatniowych wchodzą: mające po 90 m kw. szatnie dla 25 zawodników oraz pomieszczenia masażu, zaplecza sanitarnego i pokoju trenerów. W dwóch dodatkowych zespołach szatniowych dla młodzieży jest miejsce dla 25 osób i pełne zaplecze sanitarne. Trybuna ma również: salę treningową o powierzchni 200 m kw, pokoje dla sędziów i delegatów, pomieszczenie pierwszej pomocy, salę konferencyjną (140 m kw), strefę pracy mediów (180 m kw), centrum dowodzenia itp. Znajdują się w niej również m.in.: 400-metrowa strefa SPA z saunami, łaźniami, pomieszczeniem do masażu i salą fitness, pomieszczenia biurowe, magazyny, pokój zatrzymań z trzema celami i zapleczem dla służb mundurowych.

Pod koniec roku 2017 trybuna wzbogaciła się o ok. 1,7 tys. powierzchni użytkowej. Był to efekt ukończeniu prac na jednym z poziomów, na którym znalazło się m.in. 18 lóż VIP o pow. ok. 25 m kw każda oraz dwukrotnie większa tzw. loża prezydencka. Powstały również trzy dodatkowe sale konferencyjne o pow. od 40 do 70 m kw oraz pomieszczenia cateringowe. Wszystkie zostały odpowiednio wyposażone w: stoły, krzesła, fotele, umywalki, lodówki, telewizory, urządzenia potrzebne do przygotowywania posiłków itd. Prace wykończeniowe objęły również skrzydło przeznaczone dla dziennikarzy, w którym przygotowano do użytku pomieszczenia o łącznej powierzchni ponad 180 m kw. W roku 2019 na obiekcie zamontowano sztuczne oświetlenie o mocy 2000 lx. Rozstrzygnięto również przetarg na budowę trzech brakujących trybun, które ukończono w kwietniu 2022. Niespełna cztery miesiące później na liście imprez zorganizowanych na Stadionie Króla były już nie tylko ligowe spotkania piłkarzy ŁKS, ale również mecze w eliminacjach młodzieżowych mistrzostw Europy UEFA Euro U-21 (polska - Niemcy), piłkarskiej Ligi Narodów UEFA (Ukraina - Armenia, Ukraina - Irlandia), kwalifikacji Ligi Mistrzów UEFA (Dynamo Kijów - Fenerbahce Stambuł, Dynamo - Sturm Graz, Dynamo - Benfica Lizbona) oraz kwalifikacji Ligi Mistrzyń UEFA (turniej z udziałem TME SMS Łódź).  

W sąsiedztwie trybuny zachodniej powstało pełnowymiarowe (105 x 68 m) boisko treningowe o nawierzchni hybrydowej. Płyta jest oświetlona, ogrodzona i wyposażona w piłkochwyty oraz system automatycznego nawadniania i odprowadzania wód deszczowych.

Obiekty te wchodzą w skład nowego Centrum Sportu, tworzonego na terenach, które w 1922 władze Łodzi przeznaczyły na budowę Parku Sportowego dla ŁKS. Inicjatorem przedsięwzięcia był Aleksy Rżewski - pierwszy prezydent Łodzi w niepodległej Polsce. Prace ziemne rozpoczęły się 22 września 1922, a wiosną następnego roku na boisku piłkarskim odbył się mecz, w którym ŁKS przegrał 1:3 z węgierskim Viro Budapeszt. Oficjalnym otwarciem Parku Sportowego przy al. Unii był jednak pojedynek Polska - Turcja (2:0), który rozegrano 24 czerwca 1924. Osiem lat później na stadionie pojawił się boiskowy zegar firmy Omega.

W okresie II wojny światowej z obiektu korzystali zawodnicy niemieckiego klubu SG Union 1897, a później piloci Luftwaffe. Na stadionie pojawiło się wówczas nietypowe wyposażenie - bunkry do obsługi dział przeciwlotniczych, które na początku 1945 przejęli Rosjanie. Zimą tego roku stadion wrócił jednak do ŁKS, a sześć lat później rozpoczęto na nim długotrwałe prace modernizacyjne. Żelbetowa trybuna główna - oddana do użytku w 1969 - mogła pomieścić ponad 10 tys. widzów, a pod nią znajdowały się m.in. trzy hale do gier zespołowych, bieżnia lekkoatletyczna, skocznia do skoku w dal, klubowa kawiarnia oraz pokoje hotelowe. W kolejnych latach w hali pod trybuną odbywały się ligowe mecze m.in. siatkarek, koszykarek i koszykarzy ŁKS, a także piłkarzy ręcznych Anilany. W 1970 stadion został wyposażony w oświetlenie. Siedem lat później wysłużoną Omegę zastąpiono zegarem elektrycznym, a w 1979 na południowej koronie stanęła potężna, węgierska tablica świetlna.

Po zakończeniu tych prac stadion ŁKS przez wiele lat był najnowocześniejszym i jednym z największych obiektów piłkarskich w Polsce. Korzystał z tego również Widzew, który przy al. Unii Lubelskiej 2 rozgrywał najważniejsze mecze w swojej historii (m.in. z Liverpoolem i Juventusem Turyn w Pucharze Europy). Stadion piłkarski nie był jednak jedynym elementem Parku Sportowego przy al. Unii. W jego skład wchodziły też m.in.: basen, lodowisko, korty tenisowe, bieżnia z zapleczem lekkoatletycznym, boiska treningowe a nawet... wieża spadochronowa.

To już jednak historia. Obecnie oprócz obiektów piłkarskich w skład Centrum Sportu przy al. Unii Lubelskiej  wchodzą też: Atlas Arena oraz sąsiadująca z nią mała hala do gier zespołowych.

Kontakt