Dwa lata wcześniej rozpoczęto tam prace renowacyjne, a w trakcie modernizacji konstrukcji dachu doszło do zaprószenia ognia. Willa zbudowana została wg projektu architekta Ignacego Stebelskiego w latach 1903/1904, przy ówczesnej ul. Placowej, dla Reinholda Richtera (1855–1930) będącego współwłaścicielem rodzinnej fabryki i zastępcą swojego brata, Józefa. Ożenił się z Matyldą, z którą miał pięcioro dzieci. Jedna z jego córek – Jadwiga – wyszła za mąż za Karola Wilhelma Scheiblera, wnuka najpotężniejszego łódzkiego przemysłowca. To ona mieszkała w bajkowym pałacyku przy ul. Skorupki do czasu wybuchu II wojny światowej. Budynek zaprojektowano na niemieckich i angielskich eklektycznych wzorcach tzw. architektury nieregularnej. 

Po wojnie willa została przejęta przez Towarzystwo Uniwersytetów Robotniczych. W 1956 r. budynek przekazano Politechnice Łódzkiej i został siedzibą Wydziału Budownictwa Lądowego. W latach 1969–1976 mieścił się tu dział wydawnictw, a w 1977 r. postanowiono przeznaczyć budynek na siedzibę rektoratu PŁ, który oficjalnie uruchomiono 24 maja 1985 r. w 40. rocznicę powstania uczelni. Obiekt został ponownie odrestaurowany, a ciekawostką jest fakt, że był wykorzystany jako siedziba redakcji „Pasikonika” w filmie „Kingsajz”.