Nowy Salon Poezji: ciało słowem się stało | Jerzy Jarniewicz

miłość jest tworzeniem metafor
wykuwaniem języka dla dwojga
który umknie bezpłodnym słownikom
zakpi sobie ze sztuki przekładu

Jerzy Jarniewicz, *** (miłość jest tworzeniem metafor), „Rzeczy oczywistość”

W pierwszej tegorocznej odsłonie Nowego Salonu Poezji Jerzy Jarniewicz – Poeta i Aktorzy w rozmowie wierszy.

O miłości – fizycznej i metafizycznej; o ciele, które widzi kochanek i tym, które widuje lekarz; o nieoczywistych związkach polityki i erotyki; o rozkoszy, która zniknęła z literatury; wreszcie – o języku, w który wpisane jest niezaspokojenie; o wierszach, które powstają, bo czegoś wyrazić się nie da, i o słowach, które wyrażają niewyrażalność.

Jerzy Jarniewicz – 

– łódzki poeta, tłumacz i krytyk literacki; absolwent XXI Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Prusa w Łodzi oraz filologii angielskiej i filozofii na Uniwersytecie Łódzkim, gdzie wykłada literaturę angielską. Profesor nauk humanistycznych.

Autor kilkunastu zbiorów wierszy, w tym nagrodzonego Nagrodą Literacką Nike „Mondo Cane”, wyróżnionych Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius „Pustych Nocy” i nominowanych do niej tomów „Na dzień dzisiejszy i na chwilę obecną” (2012) oraz „Woda na Marsie” (2015). 

Opublikował kilkanaście książek eseistycznych, w tym nominowaną do Nike „Tłumacz między innymi. Szkice o przekładach, językach i literaturze” czy „Bunt wizjonerów”.

Tłumaczył utwory Jamesa Joyce’a, Philipa Rotha, Edmunda White’a, poezje Dereka Walcotta, Christophera Reida i Simona Armitage’a.

Scenariusz: Katarzyna Bieńkiewicz, Agnieszka Choińska

Wiersze czytają: Jerzy Jarniewicz, aktorzy_ki Teatru Nowego.