Jak wiadomo, początki rozwoju Łodzi przemysłowej związane są m.in. z osadnictwem niemieckim  w latach 20. XIX w., kiedy zaczęto sprowadzać do miasta pierwszych tkaczy. Warto jednak przypomnieć, że część żywiołu niemieckiego była już na terenach łódzkich od czasów zaboru pruskiego. Głównym punktem kolonistów miała być duża osada, przeznaczona w przyszłości na miasto powiatowe, o nazwie Salzfeld (Sulzfeld), która później otrzymała nazwę Nowosolna. Na niezamieszkanych gruntach poleśnych wytyczono osadę o charakterystycznym układzie gwiaździstym. Z centralnie położonego placu rozchodziło się osiem dróg, wzdłuż których budowali domy sprowadzeni z Niemiec koloniści. 

Nowosolna rozwinęła się bardzo szybko i prawdopodobnie na przełomie XVIII i XIX w. prześcignęła Łódź pod względem liczby domów, jak i mieszkańców. Władze pruskie założyły w okolicach jeszcze parę innych osad. Pod koniec XVIII w. powstały na obecnym obszarze Łodzi: Karkoszka (Olędry Karkoskie), Antoniew (Olędry Antoniew) oraz Olechów (Olędry Wiskickie). Karkoszka założona została na terenie wyrąbanego lasu, a jej nieliczne zabudowania leżały pomiędzy dzisiejszym dworcem Fabrycznym a ul. Jaracza, Piramowicza i POW.