- Renowacja fontanny była szczególnie ważnym elementem renowacji ogrodu i cieszę się że zdobyliśmy środki na przeprowadzenie niezbędnych prac. Jest to wybitne dzieło sztuki rzeźbiarskiej związanej z naszym miastem i wpisującej się w szeroko rozumianą opowieść o dziejach Łodzi i jej artystów. To dla mnie, ale i naszego całego zespołu MMŁ ogromna radość widzieć znów działającą fontannę – mówi Magda Komarzeniec, dyrektor Muzeum Miasta Łodzi.
Prace polegały m.in. na prawidłowym zinwentaryzowaniu elementów, oczyszczeniu z nawarstwień i zanieczyszczeń. Następnie złożono elementy i zrekonstruowano pierwszy stopień fontanny. Uzupełniono ubytki, zahydrofobizowano powierzchnię i wykonano nową instalacje doprowadzającą wodę z podstawy fontanny do górnej niecki.
- Było to dość trudne i wymagające wyzwanie konserwatorskie ze względu na fakt iż obiekt kilkukrotnie był już demontowany i przenoszony. Skomplikowane było m.in. prawidłowe złożenie elementów. W trakcie prac okazało się też że mimo wcześniejszej konserwacji nadal na detalach florystycznych znajdowała się farba olejna, którą rzeźba została pokryta kiedy stała jeszcze w swojej pierwotnej lokalizacji przy Cmentarnaej – mówi Anna Połomka – konserwatorka zabytków.
To nie jedyne zaskoczenie podczas prowadzonych prac i montażu fontanny.
- Okazało się że misa, której wagę określano na 3 tony waży jednak 5 ton 400 kg co spowodowało nagłą zmianę planu w sposobie jej posadowienie na cokole – mówi Magda Komarzeniec, dyrektor Muzeum Miasta Łodzi.
Ta niezwykła fontanna nawiązuje w formie do baroku, składa się z wielkiej kulistej misy zdobionej podłużnymi puklami, którą wyróżnia figura nagiej kobiety wspartej na czworobocznym cokole. Jest ona wykonana z czerwonego piaskowca, ma wysokość 3 metrów, a jej średnica wynosi 2 metry i 70 centymetrów.
Autorami dzieła było dwóch artystów związanych z Zakładem Kamieniarskim Antoniego i Józefa Urbanowskich: Wacław Konopka (który był autorem rzeźby młodej, nagiej kobiety) oraz Anastazy Lepla (który stworzył cokół i wielką kulistą misę zdobioną podłużnymi puklami). Czas powstania fontanny szacuje się na lata 1903-1910. Pierwotnie znajdowała się ona w ogrodzie willi Urbanowskich przy ulicy Cmentarnej 13, w 1998 roku przeniesiona została na ulicę Wigury 4. W 2007 roku fontanna trafiła do ogrodu pałacu rodziny Poznańskich.
- Jesteśmy dumni z historii Łodzi i naszego kulturowego dziedzictwa dlatego tak ważne jest to abyśmy przywracali ich piękno i opowiadali historię nie tylko samych obiektów, ale i fantastycznych łódzkich artystów, rodów czy łódzkich firm, w których te wybitne dzieła sztuki powstawały – mówi Hanna Zdanowska, prezydent miasta Łodzi.
Koszt prac konserwatorskich to blisko 120 000 zł. Całość środków pochodzi z budżetu miasta Łodzi.
