Wieże spadochronowe w latach 30. XX w. pojawiały się w Polsce jak grzyby po deszczu. Łódzką wieżę zbudowano w 1937 r. w parku na Zdrowiu. I to nie byle jaką! Jako pierwszą w kraju wyposażono ją w elektryczną windę! Wieża miała 50 metrów wysokości, a skoki wykonywano z platformy położonej na 40 metrach.
Do powstania wieży spadochronowej przyczyniły się ówczesne władze miasta i mieszkańcy. Prezydent Łodzi Mikołaj Godlewski przydzielił bezpłatnie teren pod budowę, a łodzianie i mieszkańcy województwa chętnie wpłacali darowizny na ten cel. Dołożyły się także instytucje i zakłady przemysłowe z regionu. W sumie wieża kosztowała 60 tys. zł.
Oficjalne otwarcie nastąpiło w 1938 roku, można zobaczyć filmową relację z tego wydarzenia, dzięki Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych.
Tak wyglądała wieża spadochronowa w Łodzi:
Na wieży kursy spadochronowe organizowane były aż do 1976 r. Ale skakać mogli nie tylko adepci spadochroniarstwa. Podczas świąt i festynów z wieży korzystali także zwykli mieszkańcy.
Sporty lotnicze zaczęły tracić na znaczeniu od końca lat 50., co oznaczało także powolną degradację łódzkiej wieży. Skoków zaprzestano ostatecznie w 1966 roku. I choć jeszcze w latach 70. padały pomysły reaktywacji obiektu, to nigdy do tego nie doszło. Łódzką wieżę spadochronową rozebrano w drugiej połowie 1976 roku przy okazji budowy kąpieliska Fala.
