Podczas projektowania, oprócz estetyki, czyli wyglądu ubrania, ważne są dla niej jego ergonomia, konstrukcja i materiał, z którego jest wykonana odzież. Jak przyznaje, od zawsze chciała się tym zajmować. Już jako 5-latka szyła stroje dla swoich lalek, w liceum natomiast tworzyła ubrania dla siebie.
– W szkole średniej zapisałam się również na zajęcia z rysunku i malarstwa, które przygotowały mnie do egzaminów wstępnych na Akademię Sztuk Pięknych w Łodzi – mówi Paula Drzewiecka-Heftowicz.
Studia na ASP pomogły jej wykreować dalszą ścieżkę rozwoju. Po ich ukończeniu zaczęła pracować jako freelancerka, później była konstruktorką w Domu Mody „Telimena” i współpracowała z różnymi placówkami. Dziś uczy w Szkole Artystycznego Projektowania Ubioru w Krakowie, Sopockiej Akademii Nauk Stosowanych oraz w Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi. Wykłada konstrukcję ubioru, projektowanie i materiałoznawstwo. Prowadzi także małą firmę z dziecięcymi ubrankami, ale to nie jest zwyczajna odzież.
Dla dzieci
– Do podjęcia tej działalności zainspirowała mnie moja córka, która cierpiała na nadwrażliwość sensoryczną, przez co miała kłopoty z ubieraniem się. Drażniły ją wewnętrzne szwy, dlatego zaczęłam tworzyć ubrania bez nich. Przy okazji chciałam, żeby ta odzież była kreatywna, więc miała różne zabawne motywy – przyznaje projektantka.
Gdy uświadomiła sobie, że jej dotychczasowe poczynania wiązały się z ludzką skórą, postanowiła jeszcze bliżej się jej przyjrzeć. Zaczęła czytać o dzieciach cierpiących na atopowe zapalenie skóry. Wiedziała, że takie osoby czują się bardzo niekomfortowo w odzieży wykonanej z włókien syntetycznych. Zdawała sobie też sprawę, że ubrań odpowiednich dla ludzi z takim schorzeniem prawie nie ma, dlatego postanowiła je stworzyć.
