Ponadto w wyniku nowego podziału administracyjnego w 1919 r. powstało województwo łódzkie, o powierzchni 19 034 km², ze stolicą regionu w Łodzi. Poza władzami wojewódzkimi miasto miało własny samorząd, czyli Radę Miejską z jej organem wykonawczym, na czele którego stanął prezydent.
W wyborach samorządowych w Łodzi wystawiono aż 19 list złożonych z partii polskich (8), żydowskich (9) i niemieckich (2). Do urn poszło 71,4% uprawnionych. Najwięcej głosów uzyskała Polska Partia Socjalistyczna, drugi był Narodowy Związek Robotniczy, trzecie miejsce przypadło Żydowskiemu Centralnemu Komitetowi Wyborczemu, a czwartą lokatę zajęło Zjednoczenie Niemieckich Robotników i Inteligencji Pracującej. Ówczesna Rada Miejska składała się z 75 radnych. Polacy posiadali 49 mandatów, Żydzi – 19, Niemcy – 7. PPS miała 25 radnych, NZR – 16. Na pierwszym posiedzeniu wybrano zarząd miejski – na przewodniczącego rady powołano Antoniego Remiszewskiego, a pierwszym prezydentem Łodzi w niepodległej Polsce został od Aleksy Rżewski – były tramwajarz, bojowiec PPS, który sprawował swoją funkcję przez 4 lata, do lipca 1923 r. Natomiast wiceprezydentami byli Wacław Wojewódzki i Izydor Faterson. Pierwsza Rada Miejska w Łodzi w czasach odrodzonej RP funkcjonowała do 13 maja 1923 r., kiedy to rozpisano kolejne wybory.
