Jeden jest bardziej kameralny, a drugi większy. Jadwiga Migodzińska tworzyła je przez parę lat i oddała im całe swoje serce. Sama wpadła na pomysł, jak powinny wyglądać, zakupiła na rynku kwiaty i je posadziła.
– Teraz widok jest przyzwoity – podkreśla.
Seniorka regularnie dba o swoje aranżacje. Systematycznie chodzi do położonej nieopodal pompy po wodę, zbiera też wyrzucane przez ludzi iglaki. Jeśli tylko mają dobre korzenie, wsadza je z nadzieją, że się przyjmą, choć to często się nie udaje. Łodzianka wcale nie obawia się tego, że kiedyś drzewka zasłonią widok na ulicę. Raczej cieszy się, że będą stanowić osłonę przed hałasem. Pani Jadwiga wszystko w swoich ogródkach robi sama, ale niektórych rzeczy, np. przycinki iglaków, nie jest w stanie zrobić.
– Nie mogę już wejść na drabinę – przyznaje.
Jej zdaniem sąsiedzi mają na temat tych aranżacji różne opinie. Jednym się one podobają, a innym nie. Niemniej jednak dzięki nim seniorka spełnia swoją pasję do zieleni. Twierdzi, że wymaga to sporo pracy, ale lubi to robić. Dzięki temu oddycha świeżym powietrzem i nie musi siedzieć bezczynnie na balkonie. Jak dodaje, przez 32 lata pracowała w fabryce przy ulicy Wierzbowej. Wcześniej mieszkała przy ul. Wielkopolskiej, ale 15 lat temu przeprowadziła się na Wyszyńskiego. Dbanie o ogródki sprawia, że jest cały czas aktywna.
