Pierwszym z członków rodziny Prussaków, który przeniósł się do Łodzi, był Abraham, brat Dawida, który prowadził najpierw fabrykę wełnianą przy ul. Kościelnej, gdzie zatrudniał Żydów ze Starego Miasta, a potem przy ul. Gdańskiej 137. Pomógł on Dawidowi otworzyć własny zakład produkcji flaneli i tkanin kortowych przy ul. Zachodniej 68 oraz wybudować dom przy ul. Piotrkowskiej 49, znany jako kamienica Dawida Prussaka. W 1893 r. przy ul. Zielonej 13 wybudował biuro i fabrykę wyrobów wełnianych, obejmującą przędzalnię i tkalnię, a w obu firmach zatrudniał 200 osób. Ożenił się z Rebeką Lewi, z którą miał dwóch synów i dwie córki, a potomkowie rozwijali w Łodzi własne przedsiębiorstwa w branży tekstylnej.
Dawid Prussak nie należał może do grupy tych najbogatszych fabrykantów, ale był członkiem Towarzystwa Kredytowego Miejskiego, współzałożycielem Łódzkiego Żydowskiego Towarzystwa Dobroczynności, a także założycielem kasy pożyczkowej dla drobnych rzemieślników i handlarzy. Był aktywnym członkiem łódzkiej gminy żydowskiej oraz współzałożycielem synagogi Wilker Szul. Ponadto wsparł kwotą 8 tys. rubli budowę szpitala Konstadtów. Został pochowany na Cmentarzu Żydowskim przy ul. Brackiej, a jego spadkobiercy przekazali na cele łódzkich instytucji dobroczynnych ok. 20 tys. rubli.
