Jerzy urodził się w Łodzi w 1922 r., a jego rodzice poznali się w Berlinie, gdzie Alina grała w niemieckiej ekranizacji „Braci Karamazow”. Leon był ewangelikiem, a Alina katoliczką. Ślub wzięli w 1922 r. w Warszawie, ale mieszkali w rodzinnym pałacu w Łodzi przy ul. Tylnej, który zajmowali wspólnie z Alfredem Grohmanem, bratem Leona. Traugott Grohman, Ludwik Grohman i jego synowie to przedstawiciele zacnego fabrykanckiego rodu, który od samego początku towarzyszył rozwojowi Łodzi przemysłowej. Była to rodzina silnie spolonizowana, w czasie wojny Jerzy Grohman nie podpisał volkslisty, w wyniku czego musiał opuścić rodzinne miasto i okres okupacji spędził w Krośnie i Krakowie. Studia ukończył w Łodzi na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym UŁ.
Przez wiele lat sprawował wiele funkcji, m.in. dyrektora Stowarzyszenia Księgowych w Polsce, szefa Niezależnego Instytutu Wydawniczego czy prezes Stowarzyszenia Przemysłowców Polskich. Był również ministrem ds. reprywatyzacji w kancelarii prezydenta Lecha Wałęsy. Zmarł w Warszawie w wieku 95 lat, ale został pochowany w grobowcu rodzinnym Grohmanów na Starym Cmentarzu w Łodzi. Wraz z jego odejściem domknęła się klamra sławnego łódzkiego rodu. Interesujące rozmowy z Jerzym Grohmanem zostały spisane przez Pawła Spodenkiewicza w książce „Piasek z Atlantydy”.
