Prace skoncentrowane są na elewacji frontowej. Ekipa demontuje sztukaterię przeznaczoną do renowacji i uzupełniania ubytki, ponadto prowadzone są roboty tynkarskie. Trwa też oczyszczanie elewacji frontowej – piaskowanie i parowanie oraz prace konserwatorskie związane z zachowaną kutą bramą stalową. Robotników możemy zobaczyć również przy montaż okien drewnianych.
Rewitalizacja kamienicy. Co zostanie odnowione?
W kamienicy frontowej i oficynach przewidziano nowy układ pomieszczeń. Część istniejących piwnic zostanie przeznaczona na pomieszczenia gospodarcze oraz na węzeł cieplny. Od podwórka odtworzone zostaną balkony. Balkony frontowe zostaną poddane gruntownemu remontowi. Detale, dla których nie zachowały się artefakty lub jednoznaczna dokumentacja archiwalna, zostaną odtworzone w stylistyce odpowiadającej czasom powstania budynku. Nad wejściami do klatek schodowych przewidziano daszki, stylistyką nawiązujące do elementów już istniejących. Zachowane zostaną dwie pary wrót bramowych. Skrzydła bramy należy odświeżyć i pomalować, na nowo wyposażając je w okucia i zamki. Kratowa brama frontowa będzie wyposażona w elektrozamek.
Jak będzie zagospodarowana Piotrkowska 118?
Piotrkowska 118 to kolejna miejska nieruchomość remontowana w ramach programu rewitalizacji. Po zakończeniu toczących się tam robót, w kamienicy będzie 14 mieszkań komunalnych, kilkanaście lokali usługowych, dwie pracownie artystyczne, biuro i siedziba Fundacji Centrum Praw Kobiet. Przeobrażenie czeka całe podwórko, które stanie miejsce rekreacji. Będzie przez nie biec pasaż wewnętrzny prowadzący do pasażu Schillera i placu Komuny Paryskiej oraz do pofabrycznych budynków przy ul. Sienkiewicza 61a i 63.
Wartość inwestycji 25 mln zł, a jej finał planowany jest na IV kw. tego roku.
Kamienica przy ul. Piotrkowskiej 118 została wzniesiona w II połowie XIX w. dla Juliusza Szulca, składa się z neoklasycystycznej kamienicy czynszowej i dwóch ciągów oficyn. Budynki wznoszono w różnych okresach. Szacuje się wiek najstarszych obiektów na 120 lat, posiadane fragmenty dokumentacji archiwalnej datują początek budowy na lata 80-90 XIX w.
