W Kopyciakach na lód. Z czego robiono łyżwy w dawnej Łodzi?

Pisaliśmy już kiedyś o spotykanym w łódzkiej gwarze słówku „drapaki”, które oznacza wykonane własnym sumptem prowizoryczne łyżwy z kawałków deseczek, przywiązanych do butów, a dla lepszego poślizgu z dodatkiem kawałka drutu, który pełnił rolę elementu ślizgowego na lodzie lub śniegu. Ponieważ ruszył sezon na zimowe lodowiska, do tego sportowego składziku musimy dorzucić bardzo podobny sprzęt „łyżwiarski”, czyli tzw. kopyciaki. Przy okazji warto podkreślić bogactwo leksykalne dawnej Łodzi, bo owe łyżwy miały różne nazwy w zależności od dzielnicy. Na Szlezyngu (rejon Zarzewa) i Widzewie mówiono „kopycianki”, na Chojnach – „kopyciaki”, natomiast na Bałutach nazywane były powszechnie „kopytkami” albo „kopytówkami”. No i ogólnie znane w całej Łodzi jako „drapaki”. Jak zwał, tak zwał, ale przepis był bardzo prosty – kawałek drewienka, patyk, drut, oraz sznurek i zabawa na lodzie przednia!