Park Źródliska I to dawny miejski park zwany Kwelą (od niemieckiego Quelle, czyli źródło). Był miejscem odpoczynku łodzian. Założono go w 1840 r. na podmokłym terenie porośniętym gęstym, pierwotnym lasem. Bijące tam źródła zasilały sadzawki oraz płynące przez park dwie rzeczki: Lamus i jego niewielki, bezimienny dopływ.
Dostępność na tym terenie czystej źródlanej wody, która jest niezbędna do produkcji włókienniczej, zachęciła Karola Scheiblera do budowy fabryki.
Czy w parku Źródliska, tak jak w XIX w., wypływa z ziemi woda? Mimo suchej, bezdeszczowej wiosny na terenie Parku Źródliska II – w miejscu, w którym kiedyś płynął strumień Lamus i jego niewielki dopływ – jest wilgotny grunt. Woda wydostaje się z ziemi, tworząc duże rozlewiska. Na podmokłym terenie bujnie rozwija się roślinność. Z wody korzystają żyjące w parku zwierzęta.
Jak widać, park Źródliska nadal zasługuje na swą nazwę!
Wypływająca z terenu parku woda przedostaje się pod ziemię i zasila rzekę Lamus, która w ceglanym, krytym kanale toczy swe wody przez teren Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dawna fabryka Grohmana) do parku Kilińskiego, położonego u zbiegu ul. Tymienieckiego z Kilińskiego. Tam przez specjalny ażurowy właz można zobaczyć płynącą pod ziemią rzeczkę, której wody wykorzystywano w fabrykach Grohmanów i Scheiblerów.
