Strajk rozpoczął się 10 lutego 1971 jako reakcja na grudniową decyzję o podwyżce na artykuły żywnościowe. W Łodzi, gdzie warunki pracy były wyjątkowo ciężkie, podwyżki te pogłębiły dodatkowo frustracje społeczne.15 lutego w Łodzi strajkowało już 50 tys. osób - pracowników 32 zakładów. Wizyta delegacji rządowej zakończyła się porażką negocjacyjną, ale ostatecznie - sukcesem włókniarek. Rząd wycofał się z decyzji o podwyżkach cen żywności.
-To był sukces Łodzi, wspólnoty mieszkańców. Takie wydarzenia pokazują, że integracja i wspólny nacisk na zmianę może taką zmianę przynieść. Dlatego serdecznie dziekuję wszystkim łódzkim włókniarkom i włókniarzom, cichym, prawdziwym budowniczym przemysłowej Łodzi - powiedział wiceprezydent Łodzi Adam Pustelnik podczas uroczystości upamiętniającej.
W łódzkich zakładach przemysłu bawełnianego 80 % pracowników stanowiły kobiety. Pracowały bardzo ciężko, w trybie wielozmianowym, często na przestarzałych maszynach i w fatalnych warunkach socjalnych. Włókniarki odpowiedzialne były też za swoje rodziny i dzieci, co oznaczało często aktywność prawie w trybie 24-godzinym. W środowisku robotniczym problemem były choroby, wynikające z niezdrowych warunków pracy, a także niskie pensje - mniejsze od średniej krajowej.
- Jednak ten strajk pokazał pewną drogę kobiet - ku emancypacji, świadomości, integracji i gotowości do walki o swoje prawa . Z tego miejsca oddaje hołd moim babciom - włókniarkom i wszystkim włókniarskim rodzinom, bo nie ma chyba w Łodzi takiej, gdzie przynajmniej jednak osoba nie pracowałaby w przemyśle włókienniczym. Ten strajk był zwycięstwem, pierwszym w tym czasie - po strasznych wydarzeniach na Wybrzeżu - aktem sprzeciwu wobec reżimu - powiedział przewodniczący Rady Miejskiej w Łodzi Marcin Gołaszewski.
Wydarzeniu towarzyszyło otwarcie wystawy plenerowej, która pokazała drogę włókniarek - od czasów stalinowskim po lata 80. Z okresu PRL zachowały się zdjęcia pracownic przy maszynach, ale wystawę uzupełniają też zdjęcia np. oddziałów szpitalnych, nowobudowanych osiedli i inne przykłady udziału włókniarek w budowie Łodzi. Z wystawy dowiadujemy się też więcej o problemach, których doświadczały kobiety np. braku miejsc dla dzieci w przedszkolach czy jakichkolwieg ulg w pracy dla kobiet w ciąży. Pomocy nie uzyskiwały również samotne matki, których w Łodzi było wiele. Wystawę "Łódź miasto włókniarek 1945-1989" przygotował Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Łodzi.
- Dziś wiele kobiet zapewne nie chciałoby wykonywać takiej pracy. Nie wyobrażamy sobie nawet tego. Były to czasy trudne, reżim, czas braków, o których pamiętają z pewnością wszyscy tu obecni. Dziś w Manufakturze, gdzie może przyjść każdy mieszkaniec, chcemy opowiadać tę historię - powiedział Grzegorz Nawrot z IPN.
Organizatorem rocznicy co roku jest Stowarzyszenie Byłych Włókniarzy i Włókniarek oraz Sympatyków Historii Łodzi „LUDZIE FABRYKI”. Stowarzyszenie powstało w 2019 roku. Skupia głównie byłych pracowników dawnych zakładów „Poltex”, oraz sympatyków historii Łodzi. Stowarzyszenie realizuje liczne projekty na rzecz upamiętnienia robotników łódzkich oraz integracji społeczności, która ciągle jeszcze zamieszkuje ulice Ogrodową, takie jak np. Dzień Włókniarza. Po części oficjalnej odbyło się spotkanie byłych włókniarek w pobliskim Muzeum Fabryki.
