Aleksy Rżewski był bojowcem PPS o pseudonimie „Przebój”, zesłańcem, tramwajarzem, ale i był też przykład niezwykłego awansu społecznego – robotnik, który zostaje prezydentem wielkiego miasta.
Po odzyskaniu niepodległości Rżewski szybko się odnalazł w nowej rzeczywistości. Rada Miejska wybrała go na prezydenta miasta Łodzi. Władzę obejmował w wyjątkowo trudnej sytuacji. W Łodzi, w pierwszym roku jego prezydentury zatrudnienie w przemyśle sięgało zaledwie 23 proc. tego sprzed wojny, więc na czoło działań Aleksego Rżewskiego wysunęły się programy socjalne. Wprowadził powszechne nauczanie na poziomie szkoły podstawowej, ale jednocześnie dzieci uczęszczające do szkół mogły liczyć na posiłek, darmowe pomoce naukowe, a nawet na odzież. Podjęto wysiłek budowy szkół i nauczania dorosłych. Rżewski podjął też przedwojenne plany budowy wodociągów i utworzył Wydział Kanalizacji i Wodociągów przy Zarządzie Miasta. Jego prezydentura wytyczyła główne kierunki działań władz miejskich na długie lata.
Zasłynął również, jako wielki propagator sportu i ruchu na świeżym powietrzu. Z jego inicjatywy zbudowano osiedle Tuszyn-Las, które miało pełnić funkcję miasta-ogrodu. Przed 11 listopada 1939 roku został aresztowany przez Niemców w ramach akcji eksterminacji polskiej inteligencji i rozstrzelany. Jego symboliczny grób znajduje się na Starym Cmentarzu w Łodzi.
