Kartka z kalendarza. Dzisiejsza Moniuszki to dawny pasaż Meyera. Czyli właściwie kogo?

Meyer pochodził z rodziny kupieckiej, a po przybyciu do Łodzi w latach 50. XIX wieku uczył się w szkole średniej, a potem praktykował w domach handlowych i firmach przemysłowych. W 1865 r. rozpoczął pracę w fabryce włókienniczej Edwarda Hentschla przy ul. Piotrkowskiej 72, ale dość szybko się usamodzielnił. W 1875 r. przejął od swego pracodawcy połowę zakładu, a drugą odkupił wkrótce od swojego szwagra Juliusza Kunitzera. Obiekt w centrum miasta nie sprzyjał rozwojowi fabryki, więc Meyer kupił grunty w osadzie Mania i tam przeniósł produkcję. Dotychczasowy budynek na działce przy ul. Piotrkowskiej 72 na rogu  ul. Krótkiej został w 1888 r. przebudowany na Grand Hotel. W latach 1883–1885 fabrykant stworzył w pobliżu na swoim terenie tzw. pasaż Meyera – prywatną ulicę, którą zabudował luksusowymi willami z zamysłem wynajęcia ich wysokim urzędnikom carskim w związku z możliwością przeniesienia władz gubernialnych z Piotrkowa do Łodzi. Powstało 11 okazałych obiektów w stylu neorenesansowym, wyposażonych w nowoczesne instalacje. Piękna ulica była jako pierwsza w Łodzi oświetlona latarniami elektrycznymi, 300-metrowy odcinek ograniczono szlabanem, a za przejazd pobierano opłatę. W 1906 r. pasaż przekazano miastu. Meyer był komendantem łódzkiej straży ogniowej, radcą miasta i prezesem oddziału Czerwonego Krzyża. W 1901 r. wycofał się z działalności przemysłowej i osiadł w majątku Brus, gdzie działały folwark i cegielnia. Zmarł 5 XII 1911 r. Spoczywa wraz z żoną Matyldą w kwaterze w części ewangelickiej Starego Cmentarza