Okazała nagrobna kaplica-mauzoleum została wybudowana w latach 1899–1903 w stylu neorenesansowym według projektu berlińskiego architekta, Franza Schwechtena. Wystawiono ją w celu upamiętnienia jednego z największych łódzkich fabrykantów – Juliusza Heinzla – na zlecenie wdowy Pauliny z Volkmanów. Ta perełka architektury funeralnej potwierdza pozycję przemysłowego rodu.
Obiekt kształtem nawiązuje do kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu i jest zarazem jednym z ostatnich tego typu projektów na ziemiach polskich. Budowla wzniesiona na planie prostokąta ma wymiary 10,4×9,5 m z nakrywającą go kopułą. W części tylnej do bryły dostawiono absydę w kształcie trapezu o półkolistym wnętrzu ze schodami prowadzącymi do krypt. Wejście stanowi dwukolumnowy portyk z dużymi, dwuskrzydłowymi dębowymi drzwiami nabijanymi guzami z brązu. Nad wejściem umieszczono tympanon ukazujący Chrystusa i aniołów. Ściany ponad kolumnami wieńczy fryz o ornamencie roślinnym. Imponująca kopuła z krzyżem na szczycie została umieszczona na cylindrze z dekoracją 12 prostokątnych okien oddzielanych od siebie misternymi płaskorzeźbami aniołów. Wnętrze kaplicy wykonano z kremowego piaskowca szydłowieckiego. Dawniej we wnętrzu znajdował się marmurowy posąg Juliusza Heinzla, który gdzieś zaginął…
