Kartka z kalendarza. Rocznica odsłonięcia pomnika „Pękniętego Serca”. Co upamiętnia?

Niemcy utworzyli go jesienią 1942 r. na obszarze zamkniętej dzielnicy Litzmannstadt Getto. Obóz zaczął funkcjonować w grudniu 1942 r., a więźniami były dzieci w wieku od 3 do 16 lat. Warunki podobne były do tych w obozach koncentracyjnych, gdzie przy głodowych racjach żywności wprowadzono przymus pracy dla dzieci powyżej 8 lat. Wiele z nich zmarło na skutek chorób, wycieńczenia, głodu, a nierzadko przemocy i pobicia. Chłopcy wyrabiali buty ze słomy, koszyki z wikliny, paski do plecaków, a dziewczęta pracowały w pralni i pracowniach krawieckich. 11 XII 1942 r. przyjechał pierwszy transport, a do 18 I 1945 r. przeszło przez niego kilka tysięcy dzieci. Kilkuset małych więźniów zmarło z głodu, chorób i bicia. Wolności doczekało ok. 900 dzieci w stanie krańcowego wyczerpania. Pierwszą formą upamiętnienia ofiar obozu przy ul. Przemysłowej, było nadanie SP nr 81 imienia Bohaterskich Dzieci Łodzi 1 czerwca 1966 r., a w następnym roku zebrał się komitet budowy pomnika. 9 XI 1968 r. rozstrzygnięto konkurs na koncepcję monumentu, którą zrealizowano wg projektu łódzkiej rzeźbiarki Jadwigi Janus oraz Ludwika Mackiewicza. Uroczystość wmurowania aktu erekcyjnego odbyła się 13 września 1969 r. Pomnik, zwany Pomnikiem Pękniętego Serca, jest celem licznych wycieczek, a także miejscem uroczystych spotkań np. w Dniu Dziecka.