14 listopada 1945 r. na mocy dekretu Krajowej Rady Narodowej na miejscu dawnej hali sportowej przy ul. Łąkowej powstała Wytwórnia Filmów Fabularnych w Łodzi (WFF), działająca jako część Przedsiębiorstwa Państwowego Film Polski (jako samodzielna jednostka od 1950 r.). To była największa do 1998 r. polska wytwórnia filmowa i kolebka polskiej kinematografii, która specjalizowała się w produkcji filmów fabularnych, a powstało ich w Łodzi przez ponad pół wieku kilkaset. W grudniu 1945 r. rozpoczęto tu zdjęcia do filmu „Zakazana piosenki”, jednak pierwszym zrealizowanym obrazem był obraz krótkometrażowy „Wieczór wigilijny”. W 1953 r. powstał pierwszy polski film barwny „Przygoda na Mariensztacie”.
W latach 90. XX wieku WFF w Łodzi przeszła kryzys, którego skutkiem był upadek wytwórni i sprywatyzowanie znacznej części majątku. Wytwórnia przekształcona została w Łódzkie Centrum Filmowe, które marginalnie już zajmowało się obsługą produkcji filmowej. Trudno do dziś zrozumieć, jak mogło dojść do całkiem niezrozumiałej likwidacji sprawnej wytwórni z kompletnym zapleczem technicznym w czasach wzmożonej produkcji zwłaszcza filmów i seriali na potrzeby powstających telewizji komercyjnych. W miejscu dawnej WFF przy ul. Łąkowej 29 pozostały jedynie ślady dawnej Łodzi filmowej: Toya, Klub Wytwórnia, Opus Film, Oddział Filmoteki Narodowej oraz w pobliżu hotel, na elewacji którego z daleka spoziera kadr „Zakazanych piosenek”…
