Pierwsza wzmianka o Chojnach pochodzi już z końca XIV w., a były to wsie (Chojny Małe i Chojny Duże) należące do dóbr szlacheckich, m.in. rodzin Stokowskich, Sulimierskich i Janikowskich.
Do końca XIX w. Chojny stanowiły naturalne przedmieście Łodzi od strony południowo-wschodniej i zaludniały się przybyłymi z bliższych i dalszych okolic robotników, poszukujących pracy i lepszego życia. Władze carskie w 1906 r. przyłączyły do miasta Chojny Kolonię, a w 1915 r. okupacyjny zarząd niemiecki – Chojny Nowe, które jako wioska liczyły wówczas – bagatela – 30 tysięcy osób!
W okresie międzywojennym większość mieszkańców dzielnicy Chojny mogła już jednak z dumą mówić, że są pełnoprawnymi obywatelami miasta Łodzi, podkreślając: „Ja jestem chojniak!” albo „Ja jestem chojniuna!”.
Trzeba przyznać, że ta żeńska forma brzmi dość oryginalnie i nieco dystyngowanie…
