Do Łodzi podczas okupacji sprowadzono i ustawiono prawdopodobnie 14 takich budowli na głównych dworcach. Stanęły one również na dworcu Łódź Widzew i Fabrycznym.
Żołnierz zamknięty w schronie mógł prowadzić obserwacje wybuchów bomb przy ataku lotniczym i szkód, które czynią oraz wskazać ew. niewybuchy. Ściany o grubości 15 centymetrów chroniły go przed odłamkami i latającymi przedmiotami, był natomiast bez szans, gdy bomba upadła niedaleko. Schrony te produkowano na dużą skalę i dostarczano na miejsce, gotowe do zainstalowania.