Na podstawie tego dokumentu osady sukiennicze miały powstać nie tylko w Łodzi, lecz również na terenie województwa mazowieckiego m.in. w Dąbiu, Gostyninie, Przedeczu, Łęczycy i Zgierzu.
W raporcie z 1820 r. Rembieliński zanotował: „Udałem się do miasta Łodzi, równie jak Zgierz na tymże samym trakcie piotrkowskim, lecz nad inną rzeką, także wśród borów położonego: przez to zarobkowem stać się może miejscem. Przed trzema jeszcze laty wezbrawszy woda w rzece tamtejszej, zniosła zupełnie młyn rządowy z upustem, który pod samym stał miastem, można by w tem miejscu dobry wybudować folusz, cegielnię wystawić i budującym się rękodzielnikom z bliskiego boru rządowego, który tam żadnej nie ma ceny, drzewa bezpłatnie udzielić”.
Wypadki potoczyły się bardzo szybko, bo już trzy lata później Rembieliński raportował o budowie osady sukienniczej w Nowym Mieście oraz o rozpoczęciu budowy folusza na miejscu młyna Grobelnego.
