Początkowo wcale nie myśleli, że będą zajmować się tym zawodowo. Dopiero pracownicy ośrodka pomocy zaproponowali im, by założyli pogotowie rodzinne. Zgodzili się, bo taka rodzina była wówczas w Dąbrowie Górniczej bardzo potrzebna.
W ciągu 11 lat pomogli ponad 50 dzieciom. - To jest bardziej służba niż praca. Nie określiłabym, że to jest robota. My dotykamy bardzo delikatnej materii - komentuje pani Ania. Przyznają, że czasami nie są w stanie sami poradzić sobie z traumami dzieci. Wtedy proszą o pomoc specjalistów.
O czasie spędzonym w rodzinie zastępczej mówią jako o czasie oczekiwania. Albo na powrót do rodziny biologicznej, albo na poznanie rodziców adopcyjnych. Podkreślają, jak ważne jest, by nie komentować negatywnie rodzin biologicznych. - Każde dziecko tęskni za rodzicami, za tą rodziną swoją własną. Dlatego rodzina zastępcza nigdy nie mówi źle o rodzicach biologicznych. Tego tematu unikamy - opowiada.
Kiedy wiedzą, że dziecko pójdzie do adopcji, zawsze je do tego przygotowują. - Ty chcesz mieć rodziców i mówić do kogoś „mamo”, „tato”. A jacyś rodzice nie mają dziecka, a bardzo chcieliby mieć. I teraz musimy was poznać - tak im to tłumaczą.
Zachęcamy do wysłuchania reportażu na stronie:
https://www.polskieradio.pl/.../2578122,Rodzina-zastepcza....
Jeśli historia pani Ani i pana Mariusza zachęci Was do podjęcia decyzji o założeniu pogotowia rodzinnego, piszcie do nas lub dzwońcie pod numer 506 980 979. Możecie specjalizować się jako pogotowie w opiece nad noworodkami i niemowlętami lub przyjmować nieco starsze dzieci. Każde z nich zasługuje na to, by „czas oczekiwania” spędzić w rodzinie, a nie w placówce.
