Dla Katarzyny Karpowicz jest to temat niezwykle ważny. W swojej twórczości malarskiej potrafi znakomicie uchwycić istotę dzieciństwa.
Sedno jej prac tkwi w intuicji, emocjach i odczuciu, które jest czymś niezwykle ulotnym, przez co niekiedy trudnym do pojęcia. Może być doznaniem jakiegoś uczucia, instynktownym przeczuciem, czy uświadomieniem sobie czegoś istotnego. To także pewnego rodzaju doświadczanie siebie, a jego następstwem jest opowiadanie obrazami o tym, co jest ważne, czyli o przyjaźni polegającej na oddaniu i wierności, dziecięcej przenikliwości i wrażliwości, zachwycie dziecka nad naturą, jedności z przyrodą, słodyczy życia, w którym jest też dużo goryczy istnienia, o niełatwym procesie dorastania, o dziecięcych traumach związanych z wojną i jej okrucieństwem.
To nie przypadek, że wystawa prac Katarzyny Karpowicz gości właśnie w secesyjnej willi Leopolda Kindermanna usytuowanej przy ul. Wólczańskiej 31. W niezbyt odległej przeszłości, bo na początku XX wieku, po salonach biegały i hałasowały dzieci Laury i Leopolda Kindermannów. Spostrzegawcze oczy dzieci mogły wypatrzyć gile i pliszki ukryte w gąszczu kwiatów, owoców, liści, łodyg, konarów i korzeni, a także wiewiórkę czy lisa, które niepostrzeżenie chcą przemknąć do wnętrza. Baśniowa ornamentyka willi zapewne umilała pociechom pierwszych właścicieli czas zabawy i tworzyła aurę domu bezpiecznego, idyllicznego, stworzonego z myślą o potrzebach najmłodszych mieszkańców. Kumulacja (we wnętrzu, a także na zewnątrz) zwierzęcych i roślinnych motywów (róże, irysy, dęby, kasztanowce, liście laurowe, winna latorośl, szyszki, liści akantu) wprowadzała element baśniowości.
Po drugiej wojnie światowej, do roku 1970, w willi funkcjonowało przedszkole, a zatem we wnętrzach znów zagościła dziecięca radość, śmiech i energia. Następnie obiekt przekazano Biuru Wystaw Artystycznych (obecnie Miejska Galeria Sztuki w Łodzi – Galeria Willa). Można powiedzieć, że zachodzi zaskakująca korelacja między funkcjami, jakie pełnił budynek w przeszłości, a malarstwem Katarzyny Karpowicz, za sprawą którego w historycznych przestrzeniach ponownie, chociaż symbolicznie, zagoszczą dzieci.
(...) Dzieci w malarstwie Karpowicz bywają obecne zarówno jako wizerunki na portretach, jak i figury symboliczne. Z jednej strony są one przedstawiane w sposób delikatny, a zarazem pełen intensywnych emocji, co może sugerować tęsknotę za beztroską dzieciństwa. Z drugiej strony postacie dzieci są niejednokrotnie ukazywane enigmatycznie, co stwarza przestrzeń do interpretacji.
Dzieciństwo w jej obrazach jest nie tylko czasem radości i beztroski, ale także konfrontacji z brutalną rzeczywistością, jest okresem pełnym sprzeczności, ukazywanym w kontrastach: między niewinnością a brutalnością świata dorosłych, między radością a smutkiem. Tego rodzaju napięcia budują silny emocjonalny ładunek w obrazach, które nie oferują jednoznacznych odpowiedzi, lecz raczej skłaniają do refleksji nad tym, jak dzieciństwo kształtuje naszą przyszłość.
Artystka często sięga po tematykę pamięci, zwłaszcza w kontekście dzieciństwa, traktując ją jako temat, który jest nasycony zarówno sentymentalnym podejściem do przeszłości, jak i bardziej melancholijnym spojrzeniem na to, co minione. Pamięć o dzieciństwie jest często pełna niedopowiedzeń, zapomnianych szczegółów i bolesnych doświadczeń. I chociaż każdy dorosły był kiedyś dzieckiem, nie każdy jednak chce o tym pamiętać. Czas osładza przykre wspomnienia, sprawia, że w naszych wspomnieniach zostaje tylko to, co dobre. A przecież dziecięcy czas to czas pełen zarówno blasku, jak i mroku. W opowieści artystki o dzieciństwie czeka nas wiele zakrętów, zaułków, zwrotów i niewyjaśnionych historii oraz tajemnic. Stając przed obrazami Katarzyny Karpowicz każdy może doświadczać emocji, jakich dawno nie przeżywał, lub o jakich zapomniał, zarówno tych pięknych, jak i tych trudnych (...).
Adriana Usarek (pełny tekst w katalogu wystawy)
| Katarzyna KARPOWICZ | Urodzona w 1985 roku w Krakowie. Malarka, absolwentka ASP w Krakowie. Studiowała w pracowniach profesorów Grzegorza Bednarskiego i Leszka Misiaka; dyplom z oceną celującą otrzymała w 2010 roku. Uznana za talent młodego pokolenia, w latach 2014–2019 była stale notowana w pierwszej dziesiątce rankingu Kompas Młodej Sztuki; w 2017 i 2018 zdobyła w nim drugie miejsce. Prace Katarzyny Karpowicz znajdują się w kolekcji Muzeum Sztuki Współczesnej w Gdańsku, Muzeum POLIN w Warszawie oraz wielu kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.
Więcej informacji o wystawie na stornie internetowej Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi.
Identyfikacja wizualna: Ida Stańczyk
Materiały prasowe: promocja@mgslodz.pl
Promocja: Natalia Szeligowska
Miejska Galeria Sztuki w Łodzi prowadzi działania edukacyjne do każdej z wystaw. Zapraszamy grupy zorganizowane (powyżej 5 osób) zainteresowane zajęciami do wystawy RAZ SIĘ ŻYJE, RAZ SIĘ NIE ŻYJE do kontaktu pod adresem e-mail: edukacja@mgslodz.pl
Program edukacyjny: Beata Bugaj-Tomaszewska
