Przedstawienie Arka przypomina, iż żyjemy w epoce uciekinierów, wędrowców, włóczęgów, nomadów, którzy przemierzając kontynenty ogrzewają dusze wspomnieniami duchowego czy etycznego, niebiańskiego czy geograficznego, prawdziwego czy urojonego domu. Jego symbolem w spektaklu jest wielki uskrzydlony statek – wielopoziomowa, ruchoma scena, kolejne wcielenie Arki Noego, która gdy przymkniemy powieki może przeobrazić się w łódź Eneasza, Mayflower, czy skleconą z gumowych pontonów kubańską tratwę dryfującą ku wybrzeżom Florydy.
Dla bohaterów spektaklu, wędrowców jest na przemian domem gdzie ożywają wspomnienia, świątynią, gdzie każdy zwraca się do swego Boga i miejscem święta, tańca i radości. Ożywiony obecnością aktorów, lśniący metalowymi żaglami, migotliwie zmieniający swój kształt w świetle reflektorów statek przesuwa się wśród publiczności, by w końcu rozwinąć purpurowe skrzydła i utrwalić na długo obraz niestrudzonych wędrowców zmierzających ku ziemi obiecanej.
Scenariusz i reżyseria: zespół Teatru Ósmego Dnia
Scenografia światło: Jacek Chmaj
Muzyka: Arnold Dąbrowski
Kostiumy: zespół przy współpracy Izy Rudzkiej
Obsada: Ewa Wójciak, Halina Chmielarz, Adam Borowski, Grzegorz Ciemnoczołowski, Marcin
Głowiński, Tadeusz Janiszewski, Marcin Kęszycki, Przemysław Mosiężny, Andrzej Majos, Piotr
Najrzał, Jacek Nowaczyk, Jakub Staśkowiak, Janusz Stolarski, Dominik Złotkowski.
Premiera: Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych, Holzminden, 11 lipca 2000
Wydarzenie organizowane we współpracy z Manufakturą.
