Jenia Vladimirova urodziła się we Wrocławiu, ale spędziła piętnaście lat w Mińsku na Białorusi. Jest jedną z tych osób, które musiały podjąć decyzję o opuszczeniu domu, rodziny i przyjaciół, dla perspektywy stosunkowo normalnego i bezpiecznego życia. Wiele osób pyta „Dlaczego Polska? przecież tutaj jest tak źle”. Artystka w swoich wypowiedziach podkreśla, że nie czuje aby odpowiednie było twierdzenie, że ktoś ma gorzej, czy lepiej, ona określiła swoją granicę.
Jak kształtowała się sztuka kobiety, która mając bagaż doświadczeń i niejednokrotnie traumatycznych wspomnień, tworzy niesamowicie osobiste i wrażliwe prace? Przez wiele lat artystka rozwijała swoje umiejętności w technice malarstwa, fotografii, filmu i performancu. W większości jej prac można dostrzec przenikanie się różnych technik i eksperymentowanie z wieloma materiałami. Poruszane przez nią tematy są w pełni przemyślane i mają na celu wzbudzenie konkretnych emocji. W jej twórczości nie ma agresji, tylko dosadność przekazu.
Wystawa „Komentarz.” to swoistego rodzaju spowiedź, zbiór wybranych prac białoruskiej artystki, których różnorodna tematyka nawiązuje do jej osobistych przeżyć i przemyśleń. Niejednokrotnie jej dzieła mogą wydawać się prześmiewcze i proste w odbiorze, jednak po raz kolejny, jak to w życiu bywa, należy postawić się w sytuacji osoby, która miała trudniejsze doświadczenia niż niejeden/na z nas. Sama artystka określa swoje działania właśnie jako komentarz. Na wystawie można zobaczyć prace odnoszące się do działania rządu białoruskiego, ukazujące reakcje i sytuacje z którymi zmaga się sama artystka, mieszkając w Polsce jako imigrantka, a także działania z okresu pandemii, która miała wpływ na życie samej autorki.
************************************
Jenia Vladimirova – białoruska artystka intermedialna. Jest absolwentką mediacji sztuki na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, aktualnie studiuje film eksperymentalny na Akademii Sztuk w Szczecinie. Współpracowała z Wrocławskim Domem Literatury, uczestniczyła w warsztatach sztuki performance oraz wystawie „Ergonomia zagłady” w Galerii Labirynt w Lublinie. Na Festiwalu Filmów Jednominutowych został zaprezentowany jej film „Muted”. W swoich pracach często porusza tematy narodowe, nawiązujące do relacji człowieka z naturą i życia pozaziemskiego.
*
Weronika Paulina Koszołko – rodowita lublinianka, obecnie studentka V roku historii sztuki na Uniwersytecie Łódzkim. W 2020 roku obroniła pracę licencjacką na temat „Interwencjonizmu publiczności wobec działań artystów po 1989 roku”. W ramach praktyk studenckich współpracowała z Muzeum Miasta Łodzi oraz Muzeum Sztuki w Łodzi. Obecne jej zainteresowania naukowe koncentrują się na zagadnieniach związanych z obecnością i rolą mężczyzn w sztuce kobiet oraz tematyce wykluczenia różnych grup w społeczeństwie.
