Spotkanie wokół budowania archiwum kobiet prowadzi Adam Mazur.
Przedstawiamy pierwszą monograficzną publikację, poświęconą twórczości Małgorzaty Potockiej (ur. 1953), pod redakcją Mariki Kuźmicz, z esejami autorstwa Kamili Dworniczak, Mariki Kuźmicz i Marty Smolińskiej oraz wywiadem z artystką, który przeprowadził Mariusz Szczygieł.
Książka prezentuje najważniejsze prace filmowe, fotograficzne oraz wideo Potockiej i ukazuje jej twórczość wobec dynamicznej sytuacji społeczno–politycznej przełomu lat 70. i 80.
Małgorzata Potocka jako aktorka, jest związana z filmem niemal przez całe swoje życie. Jednak poza swoją działalnością aktorską, Potocka jest także artystką wizualną. Pod koniec lat 70. wspólnie ze swoim mężem, Józefem Robakowskim, prowadziła niezależne miejsce sztuki legendarną Galerię Wymiany w Łodzi i współtworzyła jednocześnie środowisko ówczesnej polskiej awangardy.
Potocka posługiwała się różnymi mediami: filmem (jej prace powstawały na taśmie 16 mm), pracowała także z wideo – jako jedna z pierwszych artystek w Polsce. Szczególne miejsce w jej twórczości zajmowała fotografia. Tworzyła fotograficzne cykle autoportretów oraz zdjęcia dokumentujące świat wokół niej. Wybierała z PRL-owskiej rzeczywistości to, co wydawało się jej najbardziej paradoksalne, absurdalne, unikalne i budowała z reporterskich ujęć wieloznaczne kompozycje, układy i narracje. Potocka jako artystka wizualna zadebiutowała w 1976 r. w ramach zbiorowej wystawy „Oferta” w Lublinie. W kolejnych latach jej prace były pokazywane na wystawach m.in. w Łodzi, Warszawie, Wrocławiu, Zagrzebiu, Paryżu, Kassel, Hamburgu, Brukseli i Nowym Jorku. Wystawa Małgorzaty Potockiej w Fundacji Arton została zbudowana w oparciu o fotograficzne autoportrety artystki. Kolejne auto-ujęcia jej twarzy są szczególną próbą mierzenia się z tym tematem, tak dawnym, jak sama fotografia.
Wstęp: wolny
Więcej informacji:
