Najbardziej widocznym efektem suszy na terenach publicznych są wysychające trawniki. W związku z zaistniałymi zmianami klimatycznymi, istotna stała się zmiana organizacji i zarządzania ich pielęgnacją, której głównym przejawem jest koszenie. Odpowiednie zarządzanie częstotliwością, terminem oraz wysokością koszenia można spowodować, że trawniki miejskie, które często porastają tereny trudne, staną się bardziej odporne. Rzecz jasna, w niektórych miejscach w mieście, częstotliwość i sposób koszenia muszą być dostosowane przede wszystkim do względów bezpieczeństwa mieszkańców.
Głównym zamierzeniem wprowadzenia standardów jest zmniejszenie częstotliwości wykonywanych koszeń, przy uwzględnieniu warunków panujących na danym terenie. W związku z tym, zdecydowano się na wprowadzenie granicznych wysokości trawy, co z jednej strony spowoduje, że wyższe źdźbła, kładąc się, będą skuteczniej chronić powierzchnię gleby przed przesychaniem, a z drugiej - wyeliminuje możliwości niszczenia trawników przez zbyt drastyczne skrócenie źdźbeł. Zwiększona wilgotność przyczyni się również do zwiększenia bioróżnorodności, poprzez spontaniczne pojawienie się roślin zielnych, które dodatkowo przyciągnie pożyteczne owady.
Standard może też posłużyć jako źródło wiedzy, w jaki sposób dbać o trawniki prywatne w sposób możliwie przyjazny środowisku. W ten sposób wszyscy ograniczamy zbyt szybkie parowanie wody z otoczenia.
