- Osoba ze znaczną lub umiarkowaną niepełnosprawnością może pracować maksymalnie 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.
- Osoba z niepełnosprawnością nie może pracować w nocy i w godzinach nadliczbowych (nie dotyczy osób zatrudnionych przy pilnowaniu). Żeby pracować dłużej albo w nocy, potrzeba zgody lekarza. Za badania płaci pracodawca.
- Osoba z niepełnosprawnością ma dodatkowe 15 minut przerwy w pracy.
- Osoba ze znaczną lub umiarkowaną niepełnosprawnością ma dodatkowe 10 dni roboczych urlopu wypoczynkowego na rok. Pierwszy raz może pójść na dodatkowy urlop po roku pracy (czas liczy się od pierwszego orzeczenia o stopniu niepełnosprawności). Osoba nie może dostać dodatkowego urlopu, jeżeli ma urlop wypoczynkowy dłuższy niż 26 dni roboczych lub urlop dodatkowy z innego powodu dłuższy niż 10 dni roboczych.
- Osoba ze znaczną lub umiarkowaną niepełnosprawnością ma prawo nie przyjść do pracy (nadal dostaje pensję): przez maksymalnie 21 dni roboczych, jeśli uczestniczy w turnusie rehabilitacyjnym (maksymalnie raz w roku, potrzebny wniosek lekarza); lub żeby zrobić badania specjalistyczne, pójść na zabieg leczniczy lub usprawniający albo żeby kupić/naprawić sprzęt ortopedyczny (tylko wtedy, jeżeli nie można tego zrobić poza godzinami pracy).
Jeżeli osoba miała wypadek w pracy albo chorobę zawodową i przez to nie może pracować na tym stanowisku, co wcześniej, pracodawca musi zorganizować inne stanowisko pracy dobre dla tej osoby. Pracodawca ma na to 3 miesiące od czasu, kiedy osoba poinformuje, że może wrócić do pracy. Osoba musi zgłosić, że jest gotowa do pracy, maksymalnie miesiąc po orzeczeniu o niepełnosprawności.
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 2046 z późn. zm.)