Raport z kontroli, opłata dodatkowa

 

Po otrzymaniu raportu z kontroli, będącego tylko informacją o przeprowadzonej kontroli w Strefie, adresat raportu ma możliwość wniesienia do Zarządu Dróg i Transportu wniosku o wyjaśnienie powstania z mocy prawa wskazanej w raporcie opłaty dodatkowej.

Poprawnie wypełniony wniosek należy przesłać na adres siedziby Zarządu Dróg i Transportu: 90 002 Łódź, ul. J. Tuwima 36 lub na adres e-Doręczenia, lub złożyć w Kancelarii przy ul. Tuwima 36 (wejście z ulicy), czynnej: pn, śr-pt 8:00 -15:00, wt. 9:00 - 16:30.

Adres do e-Doręczeń znajdą Państwo w bazie adresów po wpisaniu frazy "Zarząd Dróg i Transportu".

! Do każdej opłaty dodatkowej generowane jest indywidualne subkonto, dlatego rachunek podany w raporcie z kontroli jest inny niż ogólny rachunek Zarządu Dróg i Transportu wskazany na stronie bip: https://uml.lodz.pl/komunikacja-i-transport/zarzad-drog-i-transportu-bip/

Wszystkie środki finansowe zebrane na subkontach przekazywane są do budżetu miasta Łodzi. 

Podstawy prawne:

1. Raport z kontroli

Raport z kontroli jest wyłącznie dodatkową informacją o powstałym obowiązku wniesienia opłaty dodatkowej za brak opłaty za postój pojazdu w Strefie.

Zarząd drogi nie został zobowiązany przez ustawodawcę do doręczania kierowcom informacji o opłacie dodatkowej w formie decyzji administracyjnej. Dlatego też raporty wysyłane są zwykłą przesyłką listową.

Raporty z kontroli są wysyłane przez Operatora Strefy – Indigo Polska S.A., zgodnie z postanowieniami umowy zawartej przez Miasto Łódź – Zarządem Dróg i Transportu z Operatorem Strefy.

Adresy właścicieli pojazdów pozyskiwane są z Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców, aktualne na dzień zdarzenia. ZDiT nie odpowiada za jakość i aktualność tych informacji – zgodnie z art. 78 ust. 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym:

„2. Właściciel pojazdu zarejestrowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany zawiadomić w terminie nieprzekraczającym 30 dni starostę o:

1)   zbyciu pojazdu;

2) zmianie stanu faktycznego wymagającej zmiany danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym.”.

 

2. Opłata dodatkowa

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o drogach publicznych, kierowca jest zobowiązany do wnoszenia opłaty za postój pojazdu samochodowego w strefie płatnego parkowania.

W każdym przypadku niedopełnienia powyższego obowiązku, z chwilą nieopłacenia postoju z mocy prawa powstaje obowiązek wniesienia opłaty dodatkowej za brak opłaty za postój pojazdu w strefie – art. 13f ust. 1 ustawy o drogach publicznych.

Postojem pojazdu jest każde unieruchomienie pojazdu niewynikające z warunków lub przepisów ruchu drogowego, trwające dłużej niż 1 minutę – art. 2 pkt 30 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Do pobierania opłaty dodatkowej upoważniony jest Zarząd Dróg i Transportu, jako zarząd dróg publicznych w Łodzi.

Jeżeli korzystającym z pojazdu nie był właściciel pojazdu, to na właścicielu pojazdu ciąży obowiązek wykazania, że z jego pojazdu korzystała inna osoba poprzez pisemne wskazanie dokładnych danych osobowych i adresowych użytkownika lub przesłanie kopii umowy najmu.

Zgodnie z obowiązującym orzecznictwem sądowym, obowiązek uiszczenia opłaty parkingowej i ewentualnie opłaty dodatkowej, jeżeli ta pierwsza nie zostanie uiszczona, obciąża korzystającego z dróg publicznych. Użyte przez ustawodawcę pojęcie "korzystający" obejmuje, poza właścicielem pojazdu, również inne osoby, tj. osoby korzystające z pojazdu na podstawie tytułu prawnego, za zgodą właściciela, jak i osoby faktycznie dysponujące pojazdem bez żadnego tytułu prawnego, czy też zgody właściciela.

Przyjęto, że wierzyciel ma prawo domniemywać, iż korzystającym z drogi publicznej jest z reguły właściciel pojazdu. Właściciel pojazdu nie będzie zobowiązanym do uiszczenia opłat dodatkowych, gdy wykaże, że z należącego do niego pojazdu korzystał inny wskazany przez niego podmiot, który korzystał z drogi publicznej parkując w strefie płatnego parkowania bez uiszczenia opłaty. We wszystkich innych przypadkach opłatę ponosi właściciel pojazdu. To zatem na właścicielu pojazdu spoczywa ciężar wykazania, że z drogi korzystał inny podmiot, który jest zobowiązany do poniesienia opłaty.

(Wyrok NSA z dnia 4 października 2019 r., sygn. akt: II FSK 140/18)