Kultura odporna

Łódzki ilustrator i muralista.
Inspiracje czerpie z natłoku cyfrowej informacji, z klasycznej ilustracji i malarstwa, literackich cytatów, mitologii, popkultury, filmów klasy b i s/f, snów, komiksów, gier wideo, starych, klasycznych arcadówek i najnowszych, dopiero zapowiadanych na rynku superprodukcji.
Specjalizuje się w ilustracji 2D, projektuje charakterystyczne postaci do gier, tych tradycyjnych RPG, planszowych, karcianych i tych osadzonych w wirtualnych światach, posługując się własnym, indywidualnym stylem. Swoje obrazy określa jako „FLATART”, sztukę płaską, lub superpłaską.
Współpracuje między innymi z Games Workshop UK, Fantasy Flight Games USA, Hysterical Games UK, Ullisses Spiele DE, Grand Heresy Press, jak również z wieloma innymi niezależnymi twórcami gier.
Od 2015 roku angażuje się w tworzenie sztuki miejskiej, na swoim koncie ma 14 wielkoformatowych murali. Jego „Serce Adama”, mural zrealizowany we współpracy z Fundacją Urban Forms oraz Uniwersytetem Medycznym w Łodzi, zdobyło duże uznanie odbiorców i zostało uznane za jedno z najlepszych dzieł streetartowych 2016 roku przez znany portal branżowy I Support Street Art.

Rzeźbiarz i twórca lalek animacyjnych, który współpracował z największymi studiami filmowymi w Polsce, takimi jak: Opus Film, Se-Ma-For, BreakThru Films, Animoon, Studio Filmowe Kadr.
Jego wiedza i doświadczenie zostały docenione także przez wielu zagranicznych producentów, np. ZVVIKS (Słowenia), Come Sesos (Meksyk), MOV Co. (Japonia), Tenk TV (Norwegia) czy Indian Paintbrush (USA).
Brał udział w tworzeniu lalek, replik i scenografii do między innymi takich filmów, jak: nagrodzony Oscarem „Piotruś i wilk” Suzie Templeton, „Wyspa psów” Wesa Andersona, „Inzomnia” Luisa Telleza, „Lola i pianino hałasów” Augusto Zanovello i do czeskiego utytułowanego filmu „Nawet myszy idą do nieba” w reżyserii Denisy Grimmovej i Jana Bubenicka.

Ich znak rozpoznawczy to wąsy, ogromne przeciwsłoneczne okulary, specyficzne poczucie humoru oraz rock and roll w czystej postaci. Są weteranami polskiej sceny niezależnej. Na ich transowych i psychodelicznych koncertach bawią się ludzie w całej Polsce.
Zespół założył w Łodzi w latach 90. XX wieku Sasza Tomaszewski.
Nazwa grupy pochodzi z amerykańskiego filmu „Brooklyn Boogie”. W obecnym składzie grają od około 2001 roku, oprócz Saszy (wokal, gitara) jest także Piotr Połoz (gitara basowa, wokal) oraz Marcin Awierianow (perkusja).
Trio wydało 6 płyt: „Małpy morskie” (2007), „No More Work!” (2008), „Królestwo” (2011), „Diamenty” (2013), „Antypody umysłu” (2018) oraz w całości instrumentalny krążek „Tu i Teraz” (2023). Psychocukier w swych energetycznych, często szalonych, ale także naznaczonych wyjątkową wrażliwością artystów utworach nawiązuje do tradycji punk, stoner i kraut rocka. Ich muzyka i teksty opowiadają historię o życiu w Łodzi przełomu XX i XXI wieku – miejscu tak samo fascynującym, jak i odpychającym.

Artysta, malarz, grafik, pedagog, profesor tytularny, ale i muzyk.
Przez lata prowadził Pracownię Malarstwa na Wydziale Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, z którą był związany 40 lat, pełniąc stanowisko dziekana, prorektora i rektora.
Nauczyciel akademicki Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej oraz wykładowca na kierunku historia sztuki Uniwersytetu Łódzkiego.
Jest ogromnym autorytetem dla łódzkiego środowiska artystycznego, także dzięki wielu uczniom, którym przez dziesięciolecia przekazywał wiedzę.
Autor 30 wystaw indywidualnych. Wziął udział w ponad 400 wystawach zbiorowych.
Jego prace znajdują się w polskich i zagranicznych galeriach i muzeach oraz w wielu prywatnych kolekcjach.
Malarstwo geometryczne, które jest charakterystyczne dla jego twórczości, budzi ogromne emocje u odbiorców, poszerzając ich percepcję przestrzeni o czas, duchowość i kulturę.
Talent Ryszarda Hungera nie obejmuje wyłącznie sztuk wizualnych. Artysta zajmuje się także muzyką. Był kontrabasistą w zespole jazzowym Tiger Rag, gra też na gitarze.

Fascynują go sklepy z odzieżą używaną, opuszczone szwalnie, magazyny i wyszukiwanie vintagowych tkanin, które mają wartość nostalgiczną.
Jest projektantem ubioru, artystą wizualnym i kostiumografem.
W świecie mody zasłynął tym, że połączył sarmacką modę narodową ze stylem współczesnych dresiarzy i estetyką bałuckich bazarów.
Na początku sierpnia 2021 pojawił się w amerykańskim magazynie Vogue, który wskazał 27 młodych, najciekawszych i niezależnych projektantów mody na świecie.
Realizował projekty dla najważniejszych w Polsce instytucji kulturalnych, muzeów i teatrów, programu Top Model oraz festiwali m.in. Porsche Scopes, Parada Wolności, a także dla polskich artystek: Maryli Rodowicz, Dody, Young Leosi. Autor i reżyser wielu pokazów i performansów. Założyciel byłego kolektywu artystycznego Dom Mody Limanka.
W swojej pracy szuka krytycznego potencjału w modzie i zbliża ją do świata sztuki. Popularyzuje zrównoważone, odpowiedzialne i ekologiczne projektowanie mody z recyklingu i w zamkniętym obiegu.
Jego filozofia projektowania wywodzi się ze sprzeciwu wobec współczesnej mody. Krytykuje masową produkcję, sezonowość, nadmierną eksploatację ekosystemu, wyzysk pracowniczy w koncernach.

Jedna z najważniejszych osobowości w historii polskiego teatru alternatywnego.
Historyk filozofii, aktor, muzyk, reżyser, felietonista, urodzony społecznik, ekspert od pracy z ciałem oraz wybitny i uwielbiany przez studentów pedagog.
Współpracował przy projektach Jerzego Grotowskiego, a następnie przez wiele lat był związany z legendarnym Ośrodkiem Praktyk Teatralnych „Gardzienice”.
W 2004 roku założył Stowarzyszenie Teatralne CHOREA, które znalazło swoją siedzibę w Łodzi w Fabryce Sztuki. Teatr CHOREA stał się kultowym miejscem na mapie Łodzi, fenomenem społecznym oraz znaczącym ośrodkiem pedagogiki teatru.
Tomasz Rodowicz jako reżyser i człowiek teatru w swoich spektaklach opisuje współczesny świat, sięgając m.in. do tradycji antycznych, nowej choreografii, młodej dramaturgii czy nowych technologii. W 2022 roku ukazała się jego książka „Rodowicz – Teatr – Droga”, w której autor snuje opowieść o swojej twórczej drodze nierozłącznie związanej z przemianami w teatrze, kulturze i społeczeństwie polskim w minionym półwieczu. Laureat nagrody im. Zygmunta Hubnera „Człowiek teatru 2019”.

Łódzki zespół założony z inicjatywy Jakuba Krupskiego, Adama Hajzera, Leszka Swobody, Wiktora Pogody i Janusza Kowalskiego. Ich debiutancki album był masterowany przez Roberta Hadleya (który współpracował z wybitnymi zespołami, takimi jak: Pink Floyd, Electric Light Orchestra czy Korn).
Muzykę, którą gra zespół, można sklasyfikować jako art-rock, a jej charakterystyczne brzmienie jest realizowane za pomocą akordeonu – instrumentu, którego prawie nie słychać w muzyce rockowej. Ponadto zespół Tune jest znany z teatralnej oprawy i wyjątkowej atmosfery podczas koncertów, którym często towarzyszą projekcje filmowe.
Łodzianie mają na koncie trzy gorąco przyjęte albumy studyjne: „Lucid Moments”, „Identity” oraz „III”. W 2022 roku, aby uczcić jubileusz wydania pierwszego albumu, zespół zorganizował wyjątkowy koncert pt. „Live Lucid Moments”.

Kuratorka i producentka wystaw w galerii Pop up Ogrodowa8, PR-specjalistka w zakresie przemysłu kreatywnego i muzycznego, ale przede wszystkim fotografka, wrażliwa i uważna dokumentalistka, która zwraca uwagę odbiorców na absurdy i elementy marginalne.
Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi na kierunku fotografia. Swoją drogę artystyczną rozpoczęła dyplomem zrealizowanym pod kierunkiem prof. W. Prażmowskiego, wykorzystując zapomniane medium fototapety.
Jej zdjęcia można było zobaczyć m.in. na wystawach w USA, Norwegii, Austrii czy Anglii. Urszula Tarasiewicz jako jedna z dwojga Polaków zakwalifikowała się w 2015 roku do prestiżowego przeglądu portfolio w Nowym Jorku, organizowanego przez New York Times. Projekt „Ogrodowa / Garden Street” to artystyczna dokumentacja opuszczonych mieszkań po eksmisjach w Łodzi, który miał premierę w 2016 roku.
Artystka za ten projekt otrzymała pierwszą nagrodę w konkursie Open Walls Arles, przyznawaną przez British Journal of Photography podczas festiwalu Rencontres d’Arles.
Łódź zawdzięcza jej stworzenie wyjątkowej, bardzo aktywnej galerii Pop up Ogrodowa8, która promuje młodych łódzkich artystów i jednoczy środowisko artystyczne.

Współtwórca łódzkiej kultury industrialnej.
Najczęściej wypowiada się artystycznie jako muzyk i artysta wizualny, ale jest także didżejem, publicystą, promotorem. Nie ucieka również od pracy kuratora muzycznego czy sztuk wizualnych.
Działa aktywnie od lat 80. ubiegłego stulecia, a jego nazwisko jest obecne w historii polskiej muzyki punk i hardcore. Co więcej uznawany jest za filar krajowej sceny industrialnej i eksperymentalnej.
Organizował cykl Wunder Wave, był wydawcą punkzine’a Zygoma, założycielem i wokalistą grupy Jude, autorem zine’a Plus Ultra.
Współtwórca kultowego klubu Dom.
Absolwent filmoznawstwa w Katedrze Mediów i Kultury Audiowizualnej Uniwersytetu Łódzkiego i Studiów Kuratorskich w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Skrzypek, solista, kameralista, student Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi.
W 2022 roku został laureatem nagrody dla najwyżej sklasyfikowanego Polaka XVI Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu. Wcześniej odebrane nagrody także były związane z najwyższymi notami, m.in. I miejsce w Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Georga Philippa Telemanna w Poznaniu, I miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Skrzypcowym im. Rodziny Grobliczów w Krakowie, I nagroda na Ogólnopolskim Konkursie Skrzypcowym Pamięci Aleksandry Januszajtis w Gdańsku czy Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego „Young Paganini” w Legnicy.
Ostatnio zdobył nagrodę „Koryfeusz Muzyki Polskiej” w kategorii Odkrycie Roku.
Niebawem ukaże się płyta, na której wystąpił w roli solisty Koncertu Skrzypcowego fis-moll H. Wieniawskiego z Orkiestrą Filharmonii Łódzkiej.
Duże wrażenie robi także powiększająca się lista orkiestr, z którymi współpracował jako solista pomimo bardzo młodego wieku. Są wśród nich m.in.: NOSPR, Slovak Sinfonietta, Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie, Sinfonia Iuventus, Orkiestra Filharmonii Poznańskiej, Orchestra Hochschule für Musik Franz Liszt.
Współpracuje także z Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w ramach projektów edukacyjnych i koncertowych.

Artysta wyrażający się poprzez fotografię, rysunek i malarstwo. Łodzianin z wyboru, absolwent Wydziału Grafiki i Malarstwa ASP im. W. Strzemińskiego w Łodzi.
Tworzy obrazy, które sam chciałby posiadać, wprowadzając do nich humor i zabawę konwencją. Podkreśla, że interesują go sprzeczności, kontrasty, ale też odkrywanie nowych znaczeń i metafor.
Wykorzystuje symbolikę snów, motywy z dzieciństwa, pejzaże z odbytych podróży.
Twierdzi, że: „Moje zadanie jako twórcy kończy się w momencie powstania pracy. Staram się unikać interpretowania własnej twórczości".
Brał udział w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i indywidualnych w Polsce i za granicą.
Był jednym z dwunastu artystów, którzy wzięli udział w projekcie site specific pt. „How Many Roads” autorstwa kolektywu artystycznego Robosexi, zrealizowanym w łódzkiej przestrzeni miejskiej.
Był to artystyczny gest podziękowania dla pracowników ochrony zdrowia za wszelkie działania w walce z pandemią COVID-19. Organizatorem projektu było Łódzkie Centrum Wydarzeń.

Multiinstrumentalista, kompozytor, autor tekstów, wokalista, jeden z twórców polskiej sceny punkowej, ale też muzyk rockowy, folkowy i bluesowy.
Lider zespołu Brak i Rendez-Vous oraz współtwórca grup Phantom i Subway.
Bardzo emocjonalnie związany z Łodzią, o której tworzy utwory, a nawet całe płyty, np. „Paryż, Wiedeń… Łódź”. Jego piosenka „A na plaży... Anna”, którą nagrał z Rendez-Vous, była wielkim hitem radiowym lat 80. Inspiruje się tradycją żydowską, czerpiąc z muzyki klezmerskiej.
Współpracował m.in. z Michałem Urbaniakiem, Wojciechem Waglewskim, Tymonem Tymańskim, Sławkiem Maciasem oraz Muńkiem Staszczykiem, z którym nagrał płytę „Tytułu brak”.
W 2022 roku wydał biografię, która jest także jego debiutem książkowym „Wewnątrz i na zewnątrz”.

Pochodzi z Lwowa, jest aktorką Teatru Dramatycznego im. Łesi Ukrainki we Lwowie oraz wykładowczynią na Lwowskim Uniwersytecie Narodowym im. Iwana Franki.
Obdarzona pięknym głosem, spełnia się ku radości słuchających jako wokalistka i liderka zespołu YAGODY, z którym od 7 lat koncertuje w Polsce i Europie, w tym szczególnie dużo w Ukrainie.
Związana z Teatrem Chorea i Fabryką Sztuki w Łodzi, gdzie jako trenerka głosu i dźwięku prowadzi warsztaty pieśni ukraińskich, ale też występuje w projektach artystycznych sygnowanych przez obie instytucje kultury.
Jednym z nich jest „Livet” (z języka norweskiego: życie), międzynarodowy projekt muzyczno-teatralny, realizowany w 2023 roku przez Fabrykę Sztuki w Łodzi jako część projektu ACT_IN_OUT. Inspiracją do jego stworzenia były tradycyjne pieśni ukraińskie, bułgarskie, polskie i norweskie, a jego intencją było podkreślenie nierozerwalnej więzi człowieka z naturą i z troską o naszą planetę i z niepokojem o przetrwanie gatunku ludzkiego.

Tancerka, która rozpoczęła naukę tańca w wieku siedmiu lat.
Na początku swojej drogi wybrała taniec współczesny, w którym zdobyła wiele nagród na konkursach tańca sportowego w federacji IDO m.in. I i III miejsce na mistrzostwach Polski, a także I i II miejsce na mistrzostwach Europy (2015).
W 2017 roku, po 2 latach nauki w szkole baletowej, zdobyła III miejsce na XX Ogólnopolskim Konkursie Tańca im. W. Wiesiołłowskiego w Gdańsku. W 2018 roku zdobyła stypendium XI Międzynarodowego Konkursu Baletowego Złote Pointy oraz stypendium marszałkowskie. Brała również udział w projekcie „Młody Duch Tańca”, którego spektakle odbyły się w Japonii – Tokyo, Osace, Kyoto oraz w Polsce – w Teatrze Wielkim w Łodzi i Operze Narodowej w Warszawie. W 2019 roku szlifowała swój talent w John Cranko Schule w Stuttgarcie.
Po ukończeniu szkoły w 2021 roku rozpoczęła pracę już jako profesjonalna tancerka w Bawarskim Balecie w Monachium, gdzie miała okazję tańczyć repertuar wybitnych choreografów t.j. Jiří Kylián, Hans van Manen, George Balanchine, Eric Gauthier na wielu scenach w Niemczech, w tym Bawarskiej Operze oraz na tournee w Izraelu.

Kostiumografka z tytułem doktora filozofii, scenografka, projektantka ubioru oraz autorka kostiumów operowych, teatralnych, filmowych i baletowych. Projektowała kostiumy m.in. dla Teatru Ateneum w Warszawie, Teatru Polonia, Och-Teatru, Teatru Powszechnego w Warszawie, Opery Bałtyckiej, Teatru Bagatela w Krakowie, Trondheim Symfoniorkester & Opera. Dla Teatru Wielkiego w Łodzi przygotowała m.in. kostiumy do opery „Rigoletto” G. Verdiego, „Dziewczyna z dzikiego zachodu” G. Pucciniego, dekoracje i kostiumy do „Viva La Mamma” G. Donizettiego, baletu „Grek Zorba” M. Theodorakisa w choreografii L. Massine'a i „Casanovy” A. Vivaldiego w choreografii G. Veredona. Współpraca z Teatrem Nowym to kostiumy m.in. do spektakli „Wiele demonów” w reż. M. Grabowskiego i „Fantazja Polska” w reż. M. Wojtyszki. Jest perfekcjonistką, ale przyznaje, że jedna z jej "łódzkich" realizacji udała się jej wyjątkowo dobrze – zawdzięczamy jej kostiumy do musicalu „Nędznicy”, który można obejrzeć Teatrze Muzycznym w Łodzi. Zaprojektowała również kostiumy do musicali: „Złap mnie, jeśli potrafisz” oraz „Miss Saigon” w tymże teatrze. Tworzyła kostiumy m.in. do filmów „Martin Luther. The idea that changed the world” reż. D. Batty, „The Acts of Apostles” reż. B. Hilton i „The Bear” reż. I.F. Heringa.