Maciej Walter

tytuł:	"Pokój"
opis:	Spektakl teatralny poruszający problem handlu ludźmi.
rok:	2023
zdjęcie:

Marta Madejska

opis:	Czy włókniarki i piłka nożna łączyły się kiedyś bezpośrednio? Oczywiście, że tak! Za sprawą projektu stypendialnego odzyskany został fragment naszej łódzkiej historii. Powstał literacki reportaż na temat historii kobiet w łódzkiej piłce nożnej, mikro-reportaż wideo, zorganizowany zostanie również mecz towarzyski dla ochotników i ochotniczek. Na zdjęciu: Ewa Szmitka i Adam Musiałowicz Foto: Marta Madejska
rok:	2020
zdjęcie:

Adam Mańkowski

opis:	muzyka/film
rok:	2018

Anna Maszewska

tytuł:	Chreja
opis:	Spektakl CHREJA* to opowieść o codziennych zmaganiach bohaterki, która otrzymuje diagnozę zaburzeń psychicznych składającymi się na neuroróżnorodność czyli koncepcję, zakładającą, że istnieje naturalna różnorodność w funkcjonowaniu mózgu i neurobiologicznych podstawach ludzkiego umysłu. Spektakl ma być rodzajem teatralnego stand-upu, zawierającego cięty humor rodem z czarnych komedii, dużą ilością absurdu i elementy slapstick’u, które przynosi życie neuroatypowej osoby. Często jednak nie wiadomo gdzie kończy się żart a zaczyna prawdziwy dramat. Chreja to działania sceniczne opowiadające o kobiecie z ADHD, dysleksją, wysoko wrażliwą osobowością (WWO) i zaburzeniami depresyjnymi. Spektakl ma na celu ukazanie wielowymiarowości atypowości w kontekście codziennego życia – zmagania się ze światem ustalonym wg. jednego odgórnego schematu, maskowania się, jak również posiadaniem nieszablonowego myślenia i tworzenia nowatorskich sposobów rozwiązywania problemów. Chreja to próba łamania tabu, opowieść o wielowersyjności w przetwarzaniu informacji, różnic w sposobach uczenia się, reakcjach emocjonalnych i innych aspektach neurobiologicznych u osób neuroatypowych. *Chreja, nie chryja; choć możliwe że będzie z tego niezła burda. Chreja — w literaturze starożytnej: zbiór humorystycznych powiedzeń sławnych ludzi i anegdot o nich, mający cel dydaktyczny.
rok:	2024

Paulina Katarzyna Nawrot

opis:	sztuki wizualne
rok:	2018

Maria Nowakowska

tytuł:	Łódzki detal
opis:	W ramach projektu powstał pierwszy w Polsce przewodnik po mieście szlakiem detali architektonicznych. 260 - stronicowe wydawnictwo zawiera bogatą dokumentację fotograficzną oraz 16 tras prowadzących po Łodzi szlakiem detali. Premiera książki odbyła się 19 listopada podczas trwającego w Łodzi Salonu Ciekawej Książki.
rok:	2016
zdjęcie:

Barbara Olejarczyk

opis:	Seria obrazów akrylowych umieszczonych w przestrzeni miasta na elementach małej architektury. Celem projektu było nadanie kolorytu obiektom zapomnianym , umieszczenie na betonowych studzienkach kanalizacyjnych, zardzewiałych słupkach przy chodnikach, w przestrzeni starych ławek w parkach.
rok:	2017
zdjęcie:

Maria Ornaf

tytuł:	“Ucho nie ma powieki”
opis:	wywiady z łódzkimi dziećmi / kreacyjny film dokumentalny / krótkometrażowy / 15 minut / część I - 2019 rok / Ucho nie ma powieki” - emocjonalny portret Łodzian w przedziale wiekowym 7-12 lat, zbiór zwierzeń i pragnień łódzkich dzieci, wielogłosowy obraz filmowy. Dzieci są bohaterami i jednocześnie twórcami filmu, dzięki kreacji własnych materiałów filmowych, dotykających ich świata i codzienności.
rok:	2019

Marta Ostajewska

tytuł:	"Pobocze - historie zadeptane" - spacer performatywny.
opis:	Projekt "Pobocze - historie zadeptane" - spacer peformatywny. Organizacja trzech spacerów artystycznych w przestrzeni Księżego Młyna.
rok:	2014
zdjęcie:

Przemysław Owczarek

tytuł:	Baśń Eliany
opis:	Celem projektu było stworzenie baśniowej narracji zdolnej do wywołania silnej identyfikacji między małym czytelnikiem i przestrzenią miejską, w której przyszło żyć dziecku. Efektem rzeczowym projektu jest maszynopis i gra planszowa, formy na bazie których będzie mógł powstać produkt: bogato ilustrowana książka dla dzieci z audiobookiem i grą planszową, na której poprzez rzuty kostką będzie można „odegrać” wędrówki Eliany.
rok:	2013
zdjęcie:

Patrycja Kowańska

tytuł:	"Orfeusz"
opis:	Sztuka teatralna inspirowana niewyjaśnioną sprawą seryjnego mordercy, który działał na terenie Łodzi.
rok:	2023
zdjęcie:

Przemysław Pilarski

tytuł:	Gej ze wsi
opis:	Debiut powieściowy dramatopisarza, autora książek o seksie i początkującego prozaika, który wychował się w Kwasówce w gminie Drelów, a obecnie mieszka w Łodzi. Autor zamierza podjąć tutaj grę z czytającymi. Ale i z własną biografią, czyli z samym sobą. A może i z całym światem – w politycznym sensie. Grę, która ma obudzić napięcie i zasiać podejrzliwość; która ma ambicję być zaczynem krytycznej refleksji. Bo co to znaczy – „gej ze wsi”? To może wywołać śmiech jako nieoczywiste zestawienie. Owa nieoczywistość bierze się jednak z oka, czyli z przyzwyczajeń lub z uprzedzeń śmiejącego; znikąd więcej. No, może jeszcze z popularnego niegdyś serialu „Little Britain”, którego bohater Dafydd w rozkosznie niepoprawny politycznie sposób performował siebie jako „the only gay in the village”. Ale co śmiesznego jest w geju ze wsi? No właśnie. Gej ze wsi jest nieprzystawalny, gej we wsi również, tak samo gej poza wsią, czyli gej, który już ze wsi wyszedł, ale ta nie wyszła z niego, prawda? Wszyscy wynosimy coś z domu, lecz tylko niektórym imputuje się słomę w butach albo pióra w d.... Gej ze wsi w tym kontekście to dopiero combo! Gej ze wsi to podwójny odmieniec. Pora przyjrzeć się tej figurze, która ukryła się w cieniu anegdoty. Gej ze wsi rodzi wiele pytań. Z każdą kolejną odpowiedzią może być coraz mniej do śmiechu.
rok:	2024

Wiktor Polak

tytuł:	Dworzec
opis:	15 minutowy film dokumentalny, który opiera się na rejestracji rozmów z ludźmi podróżującymi do i z Łodzi. Artysta wchodzi w rolę reportera, zadając przypadkowym podróżnym pytania o cel podróży, otoczenie, ocenę Łodzi. Rezygnuje przy tym z wizji, pokazując rozmazane tło z pojedynczymi przebłyskami, koncentrując uwagę widza na dźwiękach odgłosów życia dworcowego: gwizdu lokomotywy, megafonowych zapowiedzi kolejnych pociągów oraz wypowiedziach, pozytywnych i negatywnych. Głosy kolejnych rozmówców i ich anonimowe komentarze nie pozwalają dokładnie umiejscowić nagranych zdarzeń w czasie i przestrzeni, zmuszając widza do uruchomienia wyobraźni.
rok:	2013

Marcin Polak

tytuł:	"Korespondencje"
opis:	projekt "Korespondecje", tworzenie dzieł sztuki przez dzieci na podstawie "instrukcji" otrzymanych w wyniku korespondencji z uznanymi artystami,
rok:	2014
zdjęcie:

Magdalena Prochasek-Jakubowska

tytuł:	„Dalszy ciąg sztuki jutro odegrany zostanie”
opis:	teatr || Jest to, składająca się z pięciu odcinków, opowieść audio w formie artystycznego podcastu. Projekt opowiada historię początków istnienia teatru instytucjonalnego w mieście Łodzi. Przygląda się ówczesnym artystom, ludziom kultury oraz widzom. W nagraniach biorą udział aktorzy łódzkich teatrów dramatycznych.
rok:	2021
zdjęcie:

Dominika Przech

tytuł:	Stypendium muzyczne
opis:	Celem projektu było nagranie debiutanckiej płyty z XX-wiecznymi utworami na skrzypce i fortepian wybitnych polskich kompozytorów (w tym kompozytora związanego z Łodzią). Na płycie znajdą się również utwory, które wcześniej nie zostały wykonane ani nagrane. Na zdjęciu wykonawcy: Dominika Przech i Adam Mikołaj Goździewski Foto: Sebastian Kotras
rok:	2020
zdjęcie:

Marta Pszonak

tytuł:	"Obiekty wywołane. Cykl rzeźb i prac wideo"
rok:	2014
zdjęcie:

Bartosz Puliński

opis:	badania nad kulturą
rok:	2018

Anna Raczkowska

tytuł:	Polskie druki ludowe. Drzeworyt dawniej i dziś
opis:	Projekt służy upowszechnieniu wiedzy o tradycji i metodzie stemplowania tkanin i papieru klockami drzeworytniczymi. Obecnie wiedza o tym rzemiośle ogranicza się do starych opracowań i archiwów, założeniem projektu było odnowienie pamięci o tym rzemiośle i jego obecności w regionie poprzez dokumentację obiektów z kolekcji Centralnego Muzeum Włókiennictwa, wykonanie stempli na postawie zbiorów archiwalnych i przeprowadzenie warsztatów stemplowania tkanin dla mieszkańców Łodzi.
rok:	2020
zdjęcie:

Radosław Stępień

tytuł:	Drewniana Łódź
opis:	Projekt interdyscyplinarny dokumentujący drewnianą zabudowę w Łodzi.
rok:	2023
zdjęcie: