Katolicyzm
BAZYLIKA ARCHIKATEDRALNA PW. ŚW. STANISŁAWA KOSTKI
PIOTRKOWSKA 265
Największa łódzka świątynia wzniesiona w latach 1901-1912 według wyłonionego w konkursie projektu Emila Zillmana w stylu neogotyckim nawiązującym do najbardziej okazałych gotyckich świątyń francuskich i niemieckich. W komitecie budowy świątyni znaleźli się łódzcy fabrykanci różnych wyznań. W późniejszym okresie dobudowano wieżę o wysokości 104,5 m – odtąd katedra stała się najwyższym budynkiem w mieście. W czasie II wojny światowej ograbiona i zamieniona przez nazistów na magazyn, po wojnie odrestaurowana. Na czasie pożaru w 1971 r. spłonął dach. Od 2012 r. na wieży zawisł dzwon „Serce Łodzi”.
KOŚCIÓŁ PW. MATKI BOSKIEJ ZWYCIĘSKIEJ
ŁĄKOWA 27
Świątynia wzniesiona w latach 1926-1938 według projektu Józefa Kabana. Kościół ufundowano jako wotum dziękczynne za zwycięstwo polskiej armii nad bolszewikami w bitwie warszawskiej w 1920 r. W czasie II wojny światowej zamieniony na warsztat krawiecki, w którym produkowano mundury dla niemieckiej armii. Po 1945 r. dobudowano dzwonnicę, a wnętrza udekorowano sgraffitami. Od 1990 r. przed świątynią stoi pierwszy w Polsce pomnik upamiętniający ofiary zbrodni katyńskiej z 1940 r.
KOŚCIÓŁ PW. PODWYŻSZENIA ŚW. KRZYŻA
SIENKIEWICZA 38
Świątynie wzniesiono w latach 1860-1875 w neoromańskim stylu według projektu Franciszka Tournelle’a. Przez długi czas na przełomie wieków największa łódzka parafia. Główny ołtarz ufundowany został przez łódzkiego fabrykanta niemieckiego pochodzenia – Karola Scheiblera. W czasie II wojny światowej kościół dostępny był jedynie dla ludności niemieckiej.
STARY CMENTARZ
OGRODOWA 43
Najpiękniejsza łódzka nekropolia założona w 1855 r. Część katolicka zajmuje ok. 11 ha powierzchni, znajdują się na niej groby zasłużonych Łodzian m.in. byłych prezydentów Łodzi, bohaterów walk o niepodległość i przemysłowców.
KOŚCIÓŁ PW. WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
PL. KOŚCIELNY / ZGIERSKA
Neogotycka okazała świątynia wzniesiona w latach 1886-1896 według projektu Konstantego Wojciechowskiego w miejsce przeniesionego osiemnastowiecznego kościoła. Środki na budowę kościoła dla najstarszej łódzkiej parafii pochodziły m.in. od przemysłowców różnych wyznań. Na placu, gdzie stanął kościół zachował się relikt cmentarza staromiejskiego – nagrobek z 1822 r. W okresie II wojny światowej budynek znalazł się na terenie getta i został zamieniony na magazyn, a pobliski dom parafialny zamieniono na posterunek policji kryminalnej Kripo. Po wojnie świątynie odrestaurowano, w jej kryptach spoczęły szczątki Stanisławy Leszczyńskiej – położnej więźniarki obozu Auschwitz-Birkenau.
KOŚCIÓŁ PW. ŚW. KAZIMIERZA
NICIARNIANA 7
Świątynia wzniesiona w latach 1925-1936 według projektu Józefa Kabana w neoklasycystycznym modernizującym stylu dla mieszkańców robotniczej dzielicy Widzew. We wnętrzu znajduje się niezwykle ciekawa ambona w formie okrętu płynącego po wzburzonych falach. W czasie II wojny światowej jedna z trzech katolickich parafii dostępnych dla Polaków.
CMENTARZ ŚW. WINCENTEGO A PAULO
SMUTNA 7
Katolicka część kompleksu cmentarzy na Dołach. Najstarsze groby pochodzą z początku XX w. Znajdują się tu m.in. mogiły żołnierzy Wojska Polskiego z września 1939 r. oraz zasłużonych Łodzian, choć nie tak wielu jak na komunalnej części cmentarza.
KOŚCIÓŁ PW. ŚW. JÓZEFA OBLUBIEŃCA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
OGRODOWA 22
Najstarsza łódzka świątynia wzniesiona w drugiej połowie XVIII w. z modrzewiowego drewna. Pierwotnie kościół znajdował się na Placu Kościelnym, wobec planów wzniesienia nowej większej świątyni został przeniesiony w 1888 r. na ul. Ogrodową w miejsce najstarszego łódzkiego cmentarza.
KOŚCIÓŁ PW. DOBREGO PASTERZA
PASTERSKA 12/14
Świątynia wzniesiona w latach 1906-1907 w wyjątkowo oryginalnym zakopiańskim stylu według projektu Kazimierza Pomiana Sokołowskiego. Kościół rozbudowano w końcu XX w. W czasie II wojny światowej znajdował się na terenie getta łódzkiego i pozostał zamknięty, w pobliskich zabudowaniach uruchomiono największą w getcie piekarnię.
KOŚCIÓŁ PW. PRZEMIENIENIA PAŃSKIEGO
RZGOWSKA 88
Budynek wzniesiono w latach 1935-1940 według projektu Wiesława Lisowskiego, w czasie II wojny światowej jeden z trzech kościołów dostępnych dla Polaków. Po 1945 r. świątynię przebudowano i odrestaurowano.
MIESZKANIE ŚW. FAUSTYNY
ABRAMOWSKIEGO 29
W latach dwudziestych XX w. w mieszkaniu przy ul. Abramowskiego mieszkała i pracowała Maria Faustyna Kowalska – święta kościoła katolickiego, głosicielka kultu Miłosierdzia Bożego.
Święta Faustyna jest Patronką Miasta Łodzi. Inne miejsca związane z łódzką drogą świętej to m.in.: dawny Park Wenecja, Dom przy ul. Krośnieńskiej czy kościół przy placu Niepodległości.
PARAFIA MARIAWICKA PW. MATKI BOSKIEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY
NAWROT 104
Kościół wybudowany w latach 1905-1908 w stylu neogotyckim. W akcie notarialnym właścicielem kościoła był ks. Edward Marks, prekursor mariawityzmu w Łodzi. W roku 1928 świątynie przekazano katolikom, a w 1930 roku powołano tu parafię pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła. W latach 1980-1986 kościół został rozbudowany wg projektu Ludwika Mackiewicza i Leszka Łukosia.
KOŚCIÓŁ PW. NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
SKŁODOWSKIEJ-CURIE 22
Świątynia wzniesiona w latach 1907-1909 według projektu Alwilla Jankaua dla parafii mariawitów. Od 1930 r. przekazany kościołowi rzymskokatolickiemu. W końcu XX w. został przekazany Duszpasterstwu Środowisk Twórczych.
PARAFIA MARIAWICKA PW. ŚW. FRANCISZKA Z ASYŻU
FRANCISZKAŃSKA 27
Charakterystyczny błękitny kościół wzniesiono w 1906 r. dla łódzkiej parafii mariawickiej – grupy chrześcijańskiej wyłączonej ze wspólnoty rzymskokatolickiej posiadającej w Łodzi wielu wyznawców. W kolejnych latach wzniesiono okoliczne zabudowania. W latach II wojny światowej świątynia znalazła się na terenie getta, według planów okupanta miano wyburzyć. W zabudowaniach parafialnych otwarto szkołę dla dzieci z getta oraz kolektyw (zbiorowe miejsce zamieszkania) dla Żydów deportowanych do getta z Pragi. Po 1945 r. ponownie uruchomiono parafię.
